YAĞMUR DUÂSINDAYIZ...

 YAĞMUR DUÂSINDAYIZ... 

Hz. Ömer r. a. Yağmur duasına çıkar duası bitmeden sakalı dahi ıslanır... Mübarek sakalından yağmur yağar gibi sular akar... Hz. Ali k. v. Yâ Emîra'l-Mü'minïn, Ey Ömer, daha duân bitmeden icabet buldun ne mutlu sana der... Hz. Ömer r. a. EY Ali bana değil senin 'Âmîn' sadâna icabet edildi der...

Sene 75'li YILLAR... Hatırladıklarım... Doğduğum yer olan BOZÇALI kasabamızın 'Kurt ini' - 'Garga Tepesi' mevkilerinde yağmur duasına çıktık hocalarımızın her ikisini de rahmetle yâd ediyorum. Cennet mekan hacı EŞREF GÖKÇE hacı KÂMİL (çavuş) ve hacı YUNUS hocalarımız. Bir gün evvel hazırlık yapılmış... Daha çok çocuk, emzikli kadın, ihtiyarlar, hayvanlar ki bunlar yeni kuzulamış koyunlar... Herkes fazla muhabbet etmeden belirttiğim yüksekçe mevkiye varınca 2 rekat namaz kılındı. Kıbleye yönelerek ayakta saf tutuldu... Erkek cemaat üst elbiselerini ters giydi... Bebekler uzun bir süre emzirilmemiş ve ağlıyorlardı... Kuzular dahi aynı şekilde annelerine bırakılmıyordu, açlıktan meliyorlardı... Herkesin elleri ters çevrilmiş avuç içleri yere bakıyor ve mümküm olduğu kadar özellikle de çocukların ağlamaları sıkı sıkı tenbih edilmişti... Herkes ayakta, ve hocalarımız dua ediyor.. Sanki büyük bir felaketi daha da içten hissederek yaşıyorduk... Baya sürdü bu olay, duâlar bitti... Ne mi oldu? Daha oradan ayrılmadan bizi mutluluğa, sevince gark eden yüreklerimizi dâhi ıslatan yağmur yağmaya başlamıştı... Âdeta bir bayram yaşanıyordu biraz önceki ahvalden eser yoktu... Kurbanlar kesildi... Rabbimiz o topluluğumuza icabet etmişti... Selam olsun o günlere, o insanlara...

Bu gün de yağmur duası yaptık... Bırakın bütün yukarıdaki yazılanları cemaat ayağa bile kalkmadı bari secdeye kapansaydık...

Sanki 'Yâ Rabbe'l Âlemîn biz duamızı hocaya yaptırdık peşinen istekli ya da isteksiz Amin dedik ister kabul et istersen etme' gibi bir şeyler mi dedik acaba NEUZÜ BİLLÂH'

Belki Hz. Ali r. a. Gibi Amin diyenler bulunur Türkiye'mizde....