29 Haziran 2011 Çarşamba

DELÂİLÜ'L-HAYRÂT

MUKADDİME
Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

Allâh-ü Teâlâ; Hz. Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e, onun âl-i’ne ve ashâbına salât-ü selâm eylesin. İlâhî! Habîbinin senin katındaki mekânı ve makâmı, senin ona olan sevgin ve onun sana olan sevgisi hürmetine, Efendimiz (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e salât-ü selâm eyle.

Allâhım! Habîbinle aranda olan sırlar hurmetine, senden Efendimiz (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e, onun âl-i’ne ashâbına salât-ü selâm etmeni istiyorum.  

Ey Allâhım! Habîbine olan muhabbetimi artır. Onun rütbelerini bana öğret. Ona tâbî olmaya, onun edebini ve sünnetini ayakta tutmaya beni muvaffak kıl. Beni onunla berâber kıl. Onu görmekle beni meta’landır. Onunla konuşmakla beni mes’ûd eyle. Onunla benim aramdaki tüm perdeleri kaldır. Güzel bir hitâbla onu bana işittir.

Ona kavuşmam için beni hazırla ve beni ona hizmetçi kıl. Benim salâvâtlarımı habîbinin üzerine; zulüm, karanlık, şüphe, şirk, adâletsizlik ve küfürden arınmış, tertemiz, berrâk, pâk ve tam kâmil bir nûr kıl. Bu salâvâtları günâhlardan arınmam ve makâmların en yûcesi olan (İhlâs-Tehlîs) makâmına ulaşmam için bana sebeb kıl. Tâ ki senin huzûrunda sâlih bir kul olayım. Senden başka Rabb’lik duygum kalmasın. Her vakitte senin huzûrunda olarak, efendimizin edebi ve sünnetine sım-sıkı yapışarak husûsî (özel) kullarından olayım.

Ya Allâh! Ya Nûr! Ya Hakk! Ya Mübîn! Ya Allâh! Ya Nûr! Ya Hakk! Ya Mübîn! Ya Allâh! Ya Nûr! Ya Hakk! Ya Mübîn!

Allâh-ü Teâlâ; Hz. Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e, onun âl-i’ne ve ashâbına salât-ü selâm eylesin. (Âmin!..)

مقدمة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
وَصَلَّى اللّٰهُ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَأٰلِه۪ وَصَحْبِه۪ وَسَلَّمَ ، اِلٰه۪ى بِجَاه۪ نَبِيِّكَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عِنْدَكَ وَمَكَانَتِه۪ لَدَيْكَ وَمَحَبَّتِكَ لَهُ وَمَحَبَّتِه۪ لَكَ ، وَبِالسِّرِّ الَّذ۪ى بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ أَسْئَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ وَتُسَلِّمَ عَلَيْهِ وَ عَلٰٓى أٰلِه۪ وَصَحْبِه۪ ، وَضَاعِفِ أَللّٰهُمَّ  مَحَبَّت۪ى ف۪يهِ وَعَرِّفْن۪ى بِحَقِّه۪ وَرُتَبِه۪ وَوَفِّقْن۪ى لاِتِّبَاعِه۪ وَالْقِيَامِ بِاَدَبِه۪ وَسُنَّتِه۪ وَاجْمَعْن۪ى عَلَيْهِ وَمَتِّعْن۪ى بِرُءْيَتِه۪ وَاَسْعِدْن۪ى بِمُكَالَمَتِه۪ وَارْفَعْ عَنِّى الْعَوَآئِقَ وَالْعَلٰٓائِقَ وَالْوَسَآئِطَ وَالْحِجَابَ وَشَنِّفْ سَمْع۪ى مَعَهُ بِلَذ۪يذِ الْخِطَابِ ، وَهَيِّئْن۪ى لِلتَّلَقِّ۪ى مِنْهُ وَاَهِّلْن۪ى لِخِدْمَتِه۪ ، وَاجْعَلْ صَلَوَات۪ى عَلَيْهِ نُورًا نَيِّرًا كَامِلًا مُكَمَّلًا طَاهِرًا مُطَهَّرًا مَاحِيًا كُلَّ ظُلْمٍ وَظُلْمَةٍ وَشَكٍّ وَشِرْكٍ وَكُفْرٌ وَزُورٍ وَوِزْرٍ وَاجْعَلْهَا سَبَبًا لِلْمَحْصِ وَمَرْقًى لِاَنَالَ بِهَا أَعْلٰى مَقَامِ الْاِخْلَاصِ وَالتَّخْص۪يصِ حَتّٰى لَا يَبْقٰى فِىَّ رَبَّانِيَّةٌ لِغَيْرِكَ وَحَتّٰى اَصْلُحَ لِحَضْرَتِكَ وَاَكُونَ مِنْ أَهْلِ خُصُوصِيَّتِكَ مُسْتَمْسِكًا بِاَدَبِه۪ وَسُنَّتِه۪ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ مُسْتَمِدًّا مِنْ حَضْرَتِكَ الْعَالِيَةِ ف۪ى كُلِّ وَقْتٍ وَح۪ينٍ ، يَآ أَللّٰهُ يَا نُورُ يَا حَقُّ يَا مُب۪ينُ ، يَآ أَللّٰهُ يَا نُورُ يَا حَقُّ يَا مُب۪ينُ ، يَآ أَللّٰهُ يَا نُورُ يَا حَقُّ يَا مُب۪ينُ، وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ أٰلِه۪ وَصَحْبِه۪ وَ سَلَّمَ .
Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

OKUNACAK İLK DUÂ

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın adıyla (başlarım.) Âlemlerin Rabbi olan Allâh’a hamd-olsun.

Bana Allâh yeter. O ne güzel “Vekîl”dir. Güç ve kuvvet, kudret ve hâkimiyet, yalnız yûce ve azametli olan Allâh’ındır.

Allâhım! Kendi gücüm ve kuvvetimden sıyrılıp, senin kudret ve hâkimiyetine sığınıyorum.

Allâhım! Efendimiz, kulun, nebin, Rasûlün, Rasûllerin efendisi Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e salât-ü selâm getirerek, duâ ederek sana yaklaşmak istiyorum.

Ona ve bütün peygamberlere salât-ü selâm olsun. Emrine yapışarak, onu tasdîk ederek, onu severek, onu arzu ederek, onun yûce değerine ve yaratılışına saygı göstererek, ona salât-ü selâm getirerek, ona duâ ederek sana yaklaşmak istiyorum,

Allâhım! Bunun için huzûruna gelerek hurmetlerimi arz ediyorum. Lütfunla, benim bu duâmı kabûl et. Beni sâlih kullarının arasına dâhil et. Onun senin katındaki makâmı, mevkiî dolayısıyla devamlı olarak bu duâyı okumama beni muvaffâk kıl.

Efendimiz Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e âilesine, bütün ashâbına (rıdvânü’l-lâhi aleyhim ecmeîn) rahmetini ihsân eyle.

Ey azametli, şânı yûce olan Allâhım! senden bağışlanmamı diliyorum. Seni her türlü noksan sıfatlardan tesbîh ve tenzîh ederim. Sana hamd ederim, sen bana yetersin, sen ne güzel vekilsin.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبَّ اَلْعَاَلْم۪ينَ ، حَسْبِىَ اَلْلّٰهُ وَنِعْمَ اَلْوَك۪يلُ ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ اَلْا بِاَلْلّٰهِ اَلْعَلِىِّ اَلْعَظ۪يمِ ، أَللّٰهُمَّ إِنّ۪ى اَبْرَأُ مِنْ حَوْل۪ى وَمِنْ قُوَّت۪ى اَلْٰى حَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ ، أَللّٰهُمَّ إِنّ۪ى أَتَقَرَّبُ اَلْيْكَ بِاَلْصَّلَاةِ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَنَبِيِّكَ وَرَسُولِكَ سَيِّدِ اَلْمُرْسَل۪ينَ صَلَّى اَلْلّٰهُ تَعَاَلْٰى وَسَلَّمَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ أَجْمَع۪ينَ ، اِمْتِثَالًا لِاَمْرِكَ وَتَصْد۪يقًا لَهُ وَمَحَبَّةً ف۪يهِ وَشَوْقًا اَلْيْهِ وَتَعْظ۪يمًا لِقَدْرِهِ وَلِكَوْنِه۪ أَهْلًا لِذٰلِكَ ، فَتَقَبَّلْهَا مِنّ۪ى بِفَضْلِكَ وَاجْعَلْن۪ى مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِح۪ينَ ، وَوَفِّقْن۪ى لِقَرَآئَتِهَا عَلَى الدَّوَامِ بِجَاهِه۪ عِنْدَكَ ،  وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَأٰلِه۪ وَصَحْبِه۪ أَجْمَع۪ينَ ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ اَلْعَظ۪يمَ ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ اَلْعَظ۪يمَ ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ اَلْعَظ۪يمَ ، سُبْحَانَ اللّٰهِ وَاَلْحَمْدُ لِلّٰهِ ، سُبْحَانَ اللّٰهِ وَاَلْحَمْدُ لِلّٰهِ، سُبْحَانَ اللّٰهِ وَاَلْحَمْدُ لِلّٰهِ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ وَنِعْمَ اَلْوَك۪يلُ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ وَنِعْمَ اَلْوَك۪يلُ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ وَنِعْمَ اَلْوَك۪يلُ،
İHLÂS SÛRE-İ CELÎLESİ’NİN MÂNÂSI
Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

“De ki: “O, Allâh’tır, bir tektir.” (1) “Allâh Samed’dir. (Her şey O’na muhtâctır; O, hiçbir şeye muhtâc değildir.)(2) “O’ndan çocuk olmamıştır. (Kimsenin babası değildir.) Kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir).” (3) “Hiçbir şey O’na denk ve benzer değildir.”(4) İhlâs Sûresi, 112/1-4.

FELAK SÛRE-İ CELÎLESİ’NİN MÂNÂSI

Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

“De ki: “Yarattığı şeylerin kötülüğünden, karanlığı çöktüğü zaman gecenin kötülüğünden, düğümlere üfleyenlerin kötülüğünden, haset ettiği zaman hasetçinin kötülüğünden, sabah aydınlığının Rabbine sığınırım.”(1-5) Felâk Sûresi, 113/1-5.

NÂS SÛRE-İ CELÎLESİ’NİN MÂNÂSI

Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

“De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalblerine vesvese veren sinsî vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.”(1-6) Nâs Sûresi, 114/1-6.

FÂTİHA SÛRE-İ CELÎLESİ’NİN MÂNÂSI

Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O, Rahmân ve O, Rahîm olan Allâh (c.c.)’ın adıyla).(1) “Hamd, Âlemlerin Rabbi, Rahmân, Rahîm, hesâb ve cezâ gününün (âhiret gününün) mâliki Allâh’a mahsûstur.” (2-4) “ (Allâhım!) Yalnız sana ibâdet ederiz ve yalnız senden yardım dileriz.” (5) “Bizi doğru yola, kendilerine ni’met verdiklerinin yoluna ilet; gazâba uğrayanlarınkine ve sapıklarınkine değil.”(6-7) Fâtiha Sûresi, 1/1-7.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ، قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ٧١٨ اَللّٰهُ الصَّمَدُ ٧٢٨ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ٧٣٨ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ  ٧٤٨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ، قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ٧١٨ اَللّٰهُ الصَّمَدُ ٧٢٨ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ٧٣٨ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ  ٧٤٨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ، قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ٧١٨ اَللّٰهُ الصَّمَدُ ٧٢٨لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ٧٣٨ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ ٨سُورَةُ اْلاِخْلَاصِ ٧٤٨
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ أَلْفَلَقِ ٧١٨ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ٧٢٨ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٧٣٨ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِى اَلْعُقَدِ ٧٤٨وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٨ سُورَةُ أَلْفَلَقِ٧٥٨٧
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ٧١٨ مَلِكِ النَّاسِ ٧٢٨ اِلٰهِ النَّاسِ ٧٣٨ مِنْ شَرِّ اَلْوَسْوَاسِ اَلْخَنَّاسِ ٧٤٨ اَلَّذ۪ى يُوَسْوِسُ ف۪ى صُدُورِ النَّاسِ ٧٥٨ مِنَ اَلْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ٨ سُورَةُ النَّاسِ٧٦٨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ ٧١٨
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ اَلْعَالَم۪ينَ ٧٢٨ اَلرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ ٧٣٨ مَالِكِ يَوْمِ الدّ۪ينِ ٧٤٨ اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَع۪ينُ ٧٥٨اِهْدِنَا الصِّرَاطَ اَلْمُسْتَق۪يمَ ٧٦٨صِرَاطَ الَّذ۪ينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ اَلْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَاالضَّآلّ۪ينَ  ٨ سُورَةُ أَلْفَاتِحَةِ ٧٧٨

ALLÂH-Ü TEÂLÂ’NIN 99 (DOKSAN-DOKUZ) İSMİ ŞERÎFİ



ESMÂÜLLÂHÜ’L-HÜSNÂ
En güzel isimler demektir. Bu isimlerin Allâh’a (c.c.) âit olduğu âyet ve hadîslerde zikredilmektedir. Nitekim âyette; “En güzel isimler Allâh’ındır. O’na o güzel isimleriyle duâ edin.” (A’râf Sûresi, 7/180) buyrulmaktadır. Hadîslerde de; “Allâh’ın 99 ismi vardır. Bu isimleri ezberleyen kimse cennete girer.” buyrulmaktadır. (Buhârî, “De’avât”, 68)
En güzel İsimler O’nu ta’rif etmektedir. “O,    kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayan Allâh’tır…” (Haşr Sûresi, 59/23)
    (1)                 

ALLÂH (C.C.)

Yûce Yaratıcı’nın bütün ilâhî sıfatları kendisinde toplayan “İsm-i A’zâmı”ı, en ulu ismi. Allâh eşi, benzeri, dengi bulunmayan; mekân ve za­mandan münezzeh olan; ev­veli ve sonu olmayan; bütün varlıkları yaratan ve yaşatan tek ilâhtır, tek ma’bûddur.
    (2)                 
ER-RAHMÂN
Dünyada bütün mahlûkata merhamet eden, şefkat gösteren, ihsân eden.
    (3)                 
ER-RAHÎM
Âhirette, müminlere acıyan, bağışlayan, esirgeyen.
    (4)                 
EL-MELİK
Yaratıcı, kâinâtın sâhibi.
    (5)                 
EL-KUDDÛS
Her noksanlıktan uzak.
    (6)                 
ES-SELÂM
Her türlü tehlikelerden selâmete çıkaran.
    (7)                 
EL-MÜ’MİN
Güven veren, vâ’d-ine güvenilen. Îmân nûrunu veren.
    (8)                 
EL-MÜHEYMİN
Her şeyi görüp gözeten, her varlığın yaptıklarından haberdâr olan.
    (9)                 
EL-AZÎZ
Mutlâk gâlib, karşı gelinemeyen. Yenilmeyen yegâne gâlib.
 (10)              
EL-CEBBÂR
İrâdesini her durumda yürüten, yaratılmışların hâlini iyileştiren. Dilediğini yapan ve yaptıran.
 (11)              
EL-MÜTEKEBBİR
Azamet ve yûceliğini izhâr eden, Büyüklükte eşi yok.
 (12)              
EL-HÂLİK
Yaratan, yoktan vâr eden. Takdîrine uygun bir şekilde yaratan

ألثابتة فى القرآن والسنة: بسم الله الرحمن الرحيم. ﴿ وَ لِلّٰهِ الْاَسْمَآءُ الْحُسْنٰى فَادْعُوهُ بِهَاۖوَذَرُوا الَّذ۪ينَ يُلْحِدُونَ ف۪ٓى  أَسْمَآئِه۪ۜ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ٧ [سورة الأعراف:٧/١٨٠] 
عَنْ ‏أَب۪ي هُرَيْرَةَ -رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ- أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ قَالَ: إِنَّ لِلّٰهِ تِسْعَةً وَتِسْع۪ينَ إِسْمًا، مِائَةً  إِلَّا وَاحِدًا، مَنْ أَحْصَاهَا دَخَلَ الْجَنَّةَ." -رواه البخارى-
هُوَاللّٰهُ الَّذ۪ى لٰٓا إِلٰهَ إِلَّاهُوَ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

  (13)                
EL- BÂRİ
Her şeyi kusursuz yaratan. Bir emsâl olmaksızın canlıları yaratan.
  (14)                
EL-MUSAVVİR
Varlıklara sûret veren, onları birbirinden ayıran özellikte yaratan.
  (15)                
EL-ĞAFFÂR
Dâimâ affeden, tekrarlanan günâhları bağışlayan.
  (16)                
EL-KAHHÂR
Yenilmeyen, yegâne gâlib olan.
  (17)                
EL-VEHHÂB
Karşılıksız ni’metler veren.
  (18)                
EL-RAZZÂK
Bedenlerin ve rûhların gıdâsını yaratıp veren. Her varlığın rızkını veren.
  (19)                
EL-FETTÂH
İyilik kapılarını açan, hakemlik yapan.
  (20)                
EL-ALÎM
Gizli-açık, geçmiş-gelecek, her şeyi, ezelî ve ebedî ilmi ile çok iyi bilen. Hakkıyla bilen.
  (21)                
EL-KÂBİZ
Rızkı tutan, rızıkları daraltan, canlıların rûhlarını alan.
  (22)                
EL-BÂSİT
Rızkı genişleten, rûhları bedenlerine yayan.
  (23)                
EL-HÂFİD
Alçaltan, zillete düşüren. Kâfir ve fâcirleri alçaltan.
  (24)                
ER-RÂFİ’
Yûcelten, ‘‘ızzet ve şeref veren.
  (25)                
EL-MUÎZ
Dilediğini ‘azîz eden.
  (26)                
EL-MÜZİLL
Dilediğini zillete düşüren, alçaltan.
  (27)                
ES-SEMİ’
Mükemmel işiten.
  (28)                
EL-BASÎR
Gizli açık, her şeyi çok iyi gören.
  (29)                
EL-HAKEM
Mutlâk hâkim, hakkı batıldan ayıran. Son hukmü veren.
  (30)                
EL-ADL
Mutlâk adalet sâhibi, aşırılığa meyletmeyen
  (31)                
EL-LATÎF
Lütfeden, her şeye vâkıf.
  (32)                
EL-HABÎR
Her şeyin iç yüzünden haberdâr olan.
  (33)                
EL-HALÎM
Cezâda, acele etmez, hılm sâhibi. Acele ile ve kızgınlıkla muâmele etmeyen.
  (34)                
EL-’AZÎM
Zâtının ve sıfatlarının mâhiyeti anlaşılamayacak kadar ulu.
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

  (35)                
EL-ĞAFÛR
Affı, mağfireti bol. Bütün günâhları bağışlayan.
  (36)                
EŞ-ŞEKÛR
Az amele, çok sevâb veren.
  (37)                
EL-’ALİYY
Yûceler yûcesi.
  (38)                
EL-KEBÎR
Büyüklükte benzeri yok.
  (39)                
EL-HAFÎZ
Koruyup gözeten ve dengede tutan.
  (40)                
EL-MUKÎT
Bedenlerin ve rûhların gıdâsını yaratıp veren, bilip gücü yeten ve koruyan, her çeşit rızkı yaratan.
  (41)                
EL-HASÎB
Kullarına yeten, onları hesâba çeken.
  (42)                
EL-CELÎL
Celâl ve azâmet sâhibi olan.
  (43)                
EL- KERÎM
Keremi bol, karşılıksız veren.
  (44)                
ER-RAKÎB
Her varlığı her ân gözeten. Gözetleyip kontrol eden.
  (45)                
EL- MUCÎB
Duâları kabûl eden. Dileklere karşılık veren.
  (46)                
EL-VÂSİ’
Rahmet ve kudret sâhibi, ilmi ile her şeyi ihâta eden (kuşatan).
  (47)                
EL-HAKÎM
Her şeyi hıkmetle yaratan. Bütün emirleri ve işleri yerli yerinde olan.
  (48)                
EL- VEDÛD
İyiliği seven, iyilik edene ihsân eden. Sevgiye lâyık olan.
  (49)                
EL-MECÎD
Zâtı şerefli, ni’meti, ihsânı sonsuz.
  (50)                
EL-BÂ’IS
Peygamber gönderen, Ölümden sonra dirilten, ölüleri dirilten.
  (51)                
EŞ-ŞEHÎD
Her zaman her yerde her ân hâzır ve nâzır olan.
  (52)                
EL-HAKK
Varlığı değişmeden duran. Vâr olan, hakkı ortaya çıkaran. Fiilen vâr olan, mevcûdiyeti ve ulûhiyyeti gerçek olan.
  (53)                
EL-VEKÎL
Kulların işlerini bitiren.
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

  (54)                
EL-KAVÎ
Kudreti en üstün ve hiç azalmaz.
  (55)                
EL-METÎN
Kuvvet ve kudret membâı.
  (56)                
EL-VELİYY
Mü’minleri seven, yardım eden.
  (57)                
EL-HAMÎD
Hamd ve senâya lâyık. Övülmeye lâyık.
  (58)                
EL-MUHSÎ
Varlıkların sayısını bilen.
  (59)                
EL-MÜBDİÜ
Maddesiz, örneksiz yaratan. İlkin yaratan.
  (60)                
EL-MU’ÎD
Yarattıklarını yok edib, sonra tekrâr diriltecek olan.
  (61)                
EL-MUHYÎ
Mahlûklara can veren.
  (62)                
EL-MÜMÎT
Her canlıya ölümü tattıran.
  (63)                
EL-HAYY
Ezelî ve ebedî bir hayat ile diri olan.
  (64)                
EL-KAYYÛM
Zâtı ile kâim olan, mahlûkları varlıkta durduran.
  (65)                
EL-VÂCİD
Hiçbir şey kendine gizli değil.
  (66)                
EL-MÂCİD
Keremi, ihsânı bol olan.
  (67)                
EL-VÂHID
Zât, sıfat ve fiillerinde benzeri ve ortağı olmayan, tek olan. Hiçbir değişikliğe uğramadan olduğu gibi devâm eden.
  (68)                
ES-SAMED
Hiçbir şeye ihtiyâcı olmayan, herkesin muhtâc olduğu mercî.
  (69)                
EL-KÂDİR
Kudret sâhibi, Her şeye gücü yeten, kudretli.
  (70)                
EL-MUKTEDİR
Dilediği gibi tasarruf eden, her şeyi kolayca yaratan kudret sâhibi.
  (71)                
EL-MUKADDİM
Şerefte birini öne alan.
  (72)                
EL-MUAHHIR
Dilediklerini te’hîr eden.
  (73)                
EL-EVVEL
Varlığının başlangıcı olmayan.
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

  (74)                
EL-ÂHİR
Ebedî, varlığının sonu olmayan.
  (75)                
EZ-ZÂHİR
Yarattıkları ile varlığı açık.
  (76)                
EL-BÂTIN
Zâtının görülmesi ve mâhiyetinin bilinmesi açısından gizli. Aklın tasavvurundan örtülü olan.
  (77)                
EL-VÂLİ
Bütün kâinâtı idâre eden.
  (78)                
EL-MÜTE’ÂLİ
İzzet, şeref ve hükümrânlık bakımından en yûce, aşkın, son derece yûce.
  (79)                
EL-BERR
İyilik eden, vâ’dini yerine getiren. İyilik ve ihsânı bol olan.
  (80)                
ET-TEVVÂB:
Tevbeleri kabûl eden.
  (81)                
EL-MÜNTEKIM
Âsîlere cezâ veren. Suçları cezâlandıran.
  (82)                
EL-AFÜVV
Hiçbir sorumluluk kalmayacak şekilde günâhları affeden.
  (83)                
ER-RAÛF:
Çok merhamet eden, şefkâtli.
  (84)                
MÂLİKÜ’L-MÜLK
Mülkün gerçek sâhibi.
  (85)                
ZÜ’L-CELÂL-İ VEL-İKRÂM
Celâl, azâmet, şeref, kemâl ve ikrâm sâhibi.
  (86)                
EL-MUKSİT
Adâletle hükmeden, mazlumların hakkını alıcı.
  (87)                
EL-CÂMİ’
Toplayıp düzenleyen, kıyâmet günü hesâba çekmek için mahlûkâtı toplayan.
  (88)                
EL-ĞANİYY
Her şeyden müstağnî, kendi dışındaki her şey O’na muhtâc. İhtiyaçsız.
  (89)                
EL-MUĞNÎ
İhtiyaç gören, fazlıyla doyuran.
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ

  (90)                
EL-MÂNİ’
Dilemediklerine mâni’ olan.
  (91)                
ED-DÂRR
Zarar veren.  Elem, zarar verenleri yaratan.
  (92)                
EN-NÂFİ
Menfaat veren şeyleri yaratan. Fayda veren.
  (93)                
EN-NÛR
Âlemleri nûrlandıran, nûr kaynağı, Zâtı açık.
  (94)                
EL-HÂDÎ
Yol gösteren, murâda erdiren. Hidâyet veren.
  (95)                
EL-BEDÎ’
Eşi ve örneği olmayan, sanatkârâne yaratan. Misâlsiz, örneksiz yaratan.
  (96)                
EL-BÂKİ
Varlığının sonu olmayan. Varlığı ebedî olan.
  (97)                
EL-VÂRİS
Her şeyin asıl sâhibi olan.
  (98)                
ER-REŞÎD
İrşâda muhtâc olmayan. Bütün işleri isâbetli ve hedefine ulaşıcı, irşâd edici olan.
  (99)                
ES-SABÛR
Çok sabırlı. Cezâ vermede, acele etmez.

CELLE CELÂLUH: “Azameti yûce ve ulu olan” Allâh-ü Teâlâ hakkında kullanılan ve saygı ifâde eden sözcüklerdir. “Allâh” lafzı ve Allâh (c.c.)’ın isimlerinden biriyle zikredildiği yerde anlamında bir saygı ifâdesidir. Bunun yerine;

CELLE ŞÂNUHÛ: “Şânı yûce olsun”, veyâ

CELLE VE ÂLÂ: “Azametli ve yûce olan” İfâdeleri de kullanılmaktadır. Hepsi için “Celâlet ve ululuk ancak Allâh (c.c.)’a mahsûstur.” diyebiliriz. [1]

جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ
جَلَّ جَلَالُهُ


جَلَّ جَلَالُهُ، جَلَّ شَانُهُ، جَلَّ وَعَلٰى.
Allâhım! Ruhlar arasında Efendimiz Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’in ruhuna salavât getir, rahmetini ihsân eyle.

Allâhım!.. Cesetler arasında Efendimiz Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’in cesedine salavât getir, rahmetini ihsân eyle.

Allâhım!.. Kabirler arasında Efendimiz Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’in kabrine salavât getir, rahmetini ihsân eyle.

Allâhım!.. Benden Efendimiz Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’in rûhuna sonsuz övgümü ve selâmımı ulaştır.
اَلّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى رُوحِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ فِى الْاَرْوَاحِ
اَلّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى رُوحِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ فِى الْاَجْسَادِ
اَلّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى رُوحِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ فِى الْقُبُورِ
اَلّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى رُوحِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ مِنّ۪ى تَحِيَّةً وَسَلَامًا.


[1] T.D.V. İslâm Ansiklopedisi 7/271

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder