YETİM –ÇOCUK HAKKINDA ÂYET HADÎS VE ANEKDOT---كَافِلُ الْيَت۪يمِ لَهُ أَوْ لِغَيْرِه۪

YETİM –ÇOCUK HAKKINDA ÂYET HADÎS VE ANEKDOT

ANEKDOT: ---Kur'ân-ı Kerîm, Furkân Sûresi, 25/70.

 

 

 

٨ إِلَّا مَن تَابَ وَاٰمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُو۬لٰٓئِكَ يُبَدِّلُ اللّٰهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍۜ وَكَانَ اللّٰهُ غَفُورًا رَّح۪يمًا ٧ [سورة الفرقان:٢٥/٧٠]

OKUNUŞU: “İllâ men tâbe ve âmene ve ‘amile ‘amelen sâlihan fe ülâike yubeddilüllâh-ü seyyiâtihim hasenât (hasenâtin), ve kânellâh-ü ğafûran rahîmâ (rahîmen).”

ANLAMI: "Ancak tevbe edip de inanan ve sâlih amel işleyenler başka. Allâh işte onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allâh, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”

"كَافِلُ الْيَت۪يمِ لَهُ أَوْ لِغَيْرِه۪ أَنَا وَ هُوَ كَهَاتَيْنِ فِي الْجَنَّةِ وَأَشَارَ بِالسَّبَّابَةِ وَالْوُسْطٰى."

“Peygamberimiz (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem) işâret parmağı ve orta parmağıyla işâret ederek: “Gerek kendisine ve gerekse başkasına âit herhangi bir yetimi görüp gözetmeyi üzerine alan kimse ile ben, Cennet-te işte böyle yan yanayız” buyurmuştur.  (Buhârî, Talâk, 25, Edeb, 24; Müslim, Zühd, 42.)

İBRETLİK LEVHA: --- Adamın birisi elleri çamurlu olarak alel acele giderken bir çocuğa rastlar... Ellerini çocuğun başına iyice sürerek bir güzel temizler... Bu adam ölür... Ehl-i Hâl olan birisi o adamı rüyasında Cennet'te görür... Ona sorar: --- "Sen Cennet-i nasıl kazandın?" der... Adam anlatır: --- "Ben felan zamanda bir çocuğun başında çamurlu ellerimi temizlemiştim... Benim bu çirkin davranışım sonucu o çocuk maksadımı bilmediği için kendisinin sevildiğini sanmış ta çok sevinmiş… Allah-ü Te'âlâ da benim bu seyyiâtımı hasenâta tebdîl eyledi beni Cennetine dâhil eyledi demiş...”