YALVACÎ
1-
Kasdi geldim sana, ey Seyyidi sadat, amma,
İsterem senden himâyet, isterem senden rızâ.
2-
İştiyakım sana, ey Hayrü’l - vera, bir rütbe kim;
Masivaya
meyl-i kalbim yokdurur, vallâhi, lâ.
3- İzzü cahın hakkiçün vallâhi senin
müştâkınım
Hakk
bilir ki âşık-ı biçarenim, meylim sana.
4- Sensin ol ki olmasan halk olmaz
idi bir ahad,
Belki halk olmazdı alem, belki cümle vera.
5-
Sensin ol kim kıldı nûrundan kamer nur iktibas,
Şems-i haver nur-i işrakmla oldu pür ziya.
6-
Sensin ol kim sirr-i miracında bu heft asuman
İftiharınla müzeyyen oldu hem çün meh lika.
7-
Sensin ol kim eyledi davet seni ol Zülcelâl,
Sem’ine indi o kurb içre sadayı merhabâ!
8-
Sensin ol kim diledin Hakk’dan şefâat ümmete,
Lutfile kıldı kabûl, etti icâbetle nida!
9-
Sensin ol kim Adem Safiyyullah sana
İltica ile kabûl oldu ne kim etti duâ.
10-
Etti İbrâhim Halîlullah duâ isminle çün,
Ateş-i Nemrud söyündü gülistan oldu ona.
11-
Hazreti Eyyub dedi, enni messeni
İsmini yad eyleyüb emrâzından buldu şifa.
12-
Dahi Rûhullah senin hüsn-i sıfatını medh idüp
Çok beşaretle haber verdi sıfatında ula.
13-
Hazreti Mûsâ kelimullah o şanı refi’
Ruz-ı mahşer ol dahi eder huzûra iltica.
14-
Cümle peygamber ü hem beni adem, melek
Cem’olup tahte livailhâmd hep bay ü geda.
15-
Geldi kurt ile geyik yüzün kodu hem dedi:
Yâ Rasûlallâh, himâyet kıl beze, ey mülteca.
16-
Hem dahi vahşiler gelip vaz-ı cebin ile selâm
Hem şikâyet eyledi nâka sana kıldı büka.
17-
Davet etti seçeri yerinden durdu tiz
Bikadem kıldı icâbet yürüyüp geldi sana.
18-
Akar kefin (avucundan) sular feyezan cümle içdiler
Hem elin içinde taşlar teşbih etti bi hasa.
19-
Başın üzre sâyeban oldu bir pare bulut
Nahl-i hurma firkatinden inleyip ister lika.
20-
Erdi çün marzaya vardı hem şifa-yı hikmetin
Cud-i ihsânınla doldu vâdî-i Ummülkura.
21-
Çeşm-i a’mayı Katade oldu kelevvel basir
Dahi hem İbnu’l - Husayn buldu devanile şifa.
22-
Hem Hubeyb ve İbn Afra oldular mecruh-ı mevt
Derakab mesh-i yedinle buldular mahz-ı deva.
23-
Derd-i çeşm erdi gazay-ı Hayber içre Hayder’e
Buldı ağzın ban ile an-ı saatte şifa.
24-
İbn Cabir çün vefât etmişti sen kıldın duâ
Hakk seni ırza edip verdi hayat oldem ona.
25-
Ümmü Ma’bed’in koyunu göğsüne vermezdi sütü,
Sürdün elin çeşme gibi aktı sütü dâimâ.
26-
Munkatı’ olmağla baran nice yıllar kaht iken
Yağdı yağmur, bitti habbat eyledin çünki duâ.
27-
Kaffe-i mahluku dine eyledin davet heman
Oldu munkad emrine her kim semâ’ etti nida.
28-
Doğru yolu gösterip hem dîn-i küfrü hor kılan
Doğru olan dîn-i islâm dînin kıldın ula.
29-
Oldular mahrûm-ı mardat-ı Huda hep cümleten
Sana kim kıldı adavet eyledi her kim cefa.
30-
Gazve-i Bedir’de geldi çok melaik pürsİlâh
Hakk teala canibinden eylediler çok gaza.
31-
Yevm-i fethil - Mekke oldu çok fütuhatın senin
Yevm-i Ahzab erdi nusret oldu çok va’d ü vefâ.
32-
Hud ile Yunus senin hüsnünden oldular cemil
Hem cemâl-i Yûsuf oldu rif atinden pür ziya.
33-
Kadrin, ey Taha senin âli nebîlerden kamu
Geldi sübhanellezi esra senin şanında ta.
34-
Gelmedi vallâhi Yasin, hiçbir mislin senin,
Aleminde hem cinan içre, yemin-i hakk-ı Huda.
35-
Vasf-ı zâtında senin lal oldu şairler bütün
A’ciz oldu halk-ı alem kılmada medh ü sena.
36-
Hem gelüp verdi haber İncil-i İsa bi’setin
Medhin edip geldi Kur’ân hem senin şanında ta.
37-
Medhedenler, yâ Rasûlallâh nice medheylesin
Cem’i küttab eteseler birbirine bir dem sala!
38-
Olsa vallâhi yedi derya mürekkep yazmağa
Hem kalem olsa ağaçlar vasfın olmaz münteha.
39-
İns ü cin cem’ olsalar yazmağa vasfın senin
Yetmeye takatlan, idrakleri ola cüda.
40-
Dâimâ aşkına düşmüş kalbim oldu, seyyidim,
Can tenim aşkınla doldu hiç yok maada.
41-
Ger sükut etsem sükutum sen içündür, ey Habîb,
Söyler isem medhini söyler idim ben dâimâ.
42-
İstima etsem sözün ol kelamındır senin
Gözüme baksan cemâlin görünür her bir yana.
43-
Ben fakire kıl şefâat, yâ Rasûlallâh, meded!
Kapuna yalvarı geldim, dilerem senden gına.
44-
İns ü cin ekremisin ben zayıfa kıl kerem
Cud u ihsânınla râzı kıl yâ kenzel vera.
45-
Ben tama’ ediciyim senin keremin zerresin
Yok Ebû Hanîfe içün alem içre masiva.
46-
Ola kim ruz-i hisab ona şefâat edesin
Her sabah u sam eder habl-i metine iktida.
47-
Sensin ol safi ü müşeffa’ cümleden ekrem, meded!
Ümmetin senden hidâyet ister eeyler iltica.
48-
Olsun ihsânın bana yarın şefâat eylemen
Ola kim haşrolayım yevmel ceza tahtelliva.
49-
Çok salât hem selâm etsin sana Hadi’l - Hûda
Merkad-i pakin ede ta arzu ol ehl-i safa.
50-
Âl - u ashâb-ı kirâm üzre salât u hem selâm
Tâbîne dahi kim etti teveccüh ravzana. (Yalvacî)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder