HAKK’I SEVEN, HALK’A VEREN, GÂZİ BAŞKAN, KOCA ÇINAR TBMM ESKİMEYEN BAŞKANI İSMAİL KAHRAMAN'A -II-

HAKK’I SEVEN, HALK’A VEREN, GÂZİ BAŞKAN, KOCA ÇINAR ---ARANAN, AYDINLATAN GÂZİ BAŞKAN, ‘KOCA ÇINAR’A---  ÖZLENEN VE GÖZLENEN, GÂZİ BAŞKAN ‘VAKIF ADAMI’A

“Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm.” =O, Rahmân ve O, Rahîm olan  (=esirgeyen ve bağışlayan) Allâh (c.c.)’ın adıyla başlarım.

رَبِّ يَسِّرْ وَلَا تُعَسِّرْ رَبِّ تَمِّمْ بِالْخَيْرِ، وَ بِه۪ نَسْتَع۪ينْ. (أٰم۪ينَ)

“Yâ Rabbî! Kolaylaştır, Zorlaştırma! İşimi Hayırla Sonuçlandır.” -Yalnız Senden Yardım Dilerim.-[1]

أَلْحَمْدُ لِلّٰهِ وَكَفٰى، وَالصَّلٰاةُ وَالسَّلٰامُ عَلَى النَّبِىِّ الْمُصْطَفٰى، وَعَلٰى أٰلِه۪ وَأَصْحَابِهِ الْكِرَامِ الشُّرَفَا.

§   El-Hamd-ü Lillâh-i Ve Kefâ,

§   Ve’salât-ü Ve’selâm-ü ‘Ale’n-Nebiyyi’l-Mustafâ,

§   Ve ‘Alâ êlihî Ve Eshâbihi’l-Kirâmi’ş-Şürefâ.

ü Övülmeye lâyık olarak Allâh-ü Te’âlâ bize yeter...

ü Salât-ü selâm seçilmiş olan O Nebî Muhammed Mustafâ sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem’in üzerine olsun…

ü Ve Yine; Salât-ü selâm O’nun yûce ve şerefli Âl-i’ne ve Eshâbı’na olsun…^[2]

“Allâh-ü Te’âlâ’yı arzu edip seveni, Allâh-ü Te’âlâ da arzu edip sever”

  

٦٥٠٧--- حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ، حَدَّثَنَا هَمَّامٌ، حَدَّثَنَا قَتَادَةُ، عَنْ أَنَسٍ، عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ، عَنِ النَّبِيّ ﷺ قَالَ:

"مَنْ أَحَبَّ لِقَآءَ اللّٰهِ أَحَبَّ اللّٰهُ لِقَآءَهُ، وَمَنْ كَرِهَ لِقَآءَ اللّٰهِ كَرِهَ اللّٰهُ لِقَآءَهُ" قَالَتْ عَآئِشَةُ أَوْ بَعْضُ أَزْوَاجِهِ: إِنَّا لَنَكْرَهُ المَوْتَ، قَالَ: "لَيْسَ ذٰاكِ، وَلٰكِنَّ المُؤْمِنَ إِذَا حَضَرَهُ المَوْتُ بُشِّرَ بِرِضْوَانِ اللّٰهِ وَكَرَامَتِهِ، فَلَيْسَ شَيْءٌ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا أَمَامَهُ، فَأَحَبَّ لِقَآءَ اللّٰهِ وَأَحَبَّ اللّٰهُ لِقَآءَهُ، وَإِنَّ الكَافِرَ إِذَا حُضِرَ بُشِّرَ بِعَذَابِ اللّٰهِ وَعُقُوبَتِه، فَلَيْسَ شَيْءٌ أَكْرَهَ إِلَيْهِ مِمَّا أَمَامَهُ، كَرِهَ لِقَآءَ اللّٰهِ وَكَرِهَ اللّٰهُ لِقَآءَهُ"

اسم الكتاب: صحيح البخاري، المسمي الجامع الصحيح المسند من حديث رسول الله ﷺ وسننه وأيامه، المؤلف: للإمام حافظ أبي عبدالله محمد بن إسماعيل بن إبراهيم بن المغيرة الجعفي البخاريّ رحمة الله تعالي، ١٩٤ – ٢٥٦ هـ، تحقيق، إعتني به: أبو عبدالله عبد السلام بن محمد بن عمر علوسي،  الناشر: مكتبة الرشد، المملكة العربية السعدية-الرياض،الطبعة: طبعة الثانية، ١٤٢٧ ه-٢٠٠٦ م. كتاب الرقاق (٨١)، باب: من أحب لقاء الله أحب الله لقاءه، (٤١/٤١)، طرف الحديث: رقم الحديث: ٦٥٠٧، ص:٩٠١؛ ش أخرجه مسلم في الذكر والدعاء والتوبة باب من أحب لقاء الله أحب الله لقاءه رقم، ٢٦٨٣ – ٢٦٨٤، (ليس ذاك) أي ليس المراد بلقاء الله تعالى الموت لأن الموت يكرهه كل إنسان بطبعه. (حضر) حضره النزع للموت؛ اخْتَصَرَهُ أَبُو دَاوُدَ، وَعَمْرٌو، عَنْ شُعْبَةَ، وَقَالَ سَع۪يدٌ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ زُرَارَةَ، عَنْ سَعْدٍ، عَنْ عَآئِشَةَ، عَنِ النَّبِيِّ ﷺ.

6507 --- ... Bize Katâde, Enes İbn-ü Mâlik’ten; o da Ubâde İbnü’s- Sâmit (r.’a.)’ten tahdîs etti ki, Peygamber (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem) şöyle buyurmuştur:

—  “Her kim Allâh’a kavuşup görmeyi arzu eder severse, Allâh da ona kavuşup görmeyi sever. Her kim de Allâh’a kavuşmaktan hoş­lanmazsa, Allâh da ona kavuşmaktan hoşlanmaz.” Âişe yâhud Peygamber (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem)’in kadınlarından biri:(Yâ Rasûlellâh!) Bizler ölümden elbette hoşlanmayız! Dediler. Peygamber (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem) kadınlara:

--- “Ölüm sizin bildiğiniz gibi değil, lâkin bu şöyledir: Mü’mine ölüm hâli gelince, Allâh’ın o kuldan hoşnûdluğu, Allâh’ın ikrâm ve ihsânı ile müjdelenir. Bu müjde üzerine artık Mü’mine (ölüm gibi) kendisini karşılayacak hâllerden daha sevimli bir şey olamaz. O anda mü’min Allâh’a kavuşmayı arzu edip ister, Allâh da mü’min kuluna kavuşmayı sever.

Fakat kâfir öyle değildir: Ona ölüm hâli hazır olduğunda, Allâh’ın azâbı ve ukûbeti müjdelenir. O anda kâfire, önündeki ölüm gibi hâllerden daha çirkin bir hâl olamaz. Bu sûretle kâfir, Allâh’a kavuşmayı fenâ görür, Allâh da onunla buluşmayı çirkin görür.”[3]

HAKK’I SEVEN, HALK’A VEREN, GÂZİ BAŞKAN, KOCA ÇINAR

Dediler ki: Gözden ırak olan gönülden de ırak olur!

Dedim ki: Gönül’e giren, gözden ırak olsa ne olur?

Haydi, ben bensiz geliyorum sen de sensiz gel, hoş olur!

Mevlânâ rh.’a.

1-	Pâdişâh kilitleri açar, Hırka göze nûr saçar Bütün Hâzırûn bir-bir ellerin semâya açar Pâdişâh Kıraat için Kur’ân sayfaların açar Hâfızlar, Müezzinler Kur’ân-la neşe saçar
2-	Hafızlarla fâsılasız, vecd[1] ile hatimler indirilir 600 sahifelik, Mübîn Kur’ân bir günde bitirilir Ertesi gün tekrâr baştan, devr-ü devâm ettirilir Yılın günler adedince, Hakk’a niyâz gönderilir
3-	Yapılan büyün âdetleri gençliğe, demek gerek Ziyâret var, Ramazan’nın 15’inde, emek gerek Pâdişâh, Vezir, Şeyhü’l-İslâm, ziyâret pek gerek Bütün devlet erkânını o belde de, görmek gerek
4-	Yeryüzünde emsâli yok böyle güzel uygulama Hak’tan bize müeyyed,[2] nedir bu sorgulama Ziyâret et hatırla, tâhir târihi, pişmiş aşı sulama Her kim menfî davranırsa, sakın ola doğrulama
5-	Saray-ı Hümâyûn’a[3] âr, hayâ, aşk inşâ geldi   Can, ‘Hırka-i Saâdet Dâiresi’[4] cûşa[5] geldi Adl-i âdil,[6] Kelâm-ü Kadîm’e, temâşâ[7] geldi İştiyâk-ı Rasûlüllâh, gönüllerde coşa geldi
6-	1518 ile 1924 arası ihtişâmı bilmek için yazıldı Asırlardır mülk ü milletin selâmeti için[8] bakıldı Bu güzîde ef’âl sâdece Rızâ-i Rahmân için yapıldı Âlem-i İslâm bilsin ki! Sırf Rızâüllâh için anıldı
7-	Geliyordu bu âdet 3 Mart 1924 günü âşikâr Allâh’ın sesi niçin susar! Sâde bir garazkâr[9] Akıllar tutuluyor, ne kadar vahim bir hîlekâr  Sebep olanlara bedduâlarımız, akar da akar
8-	Zû’l-Celâl’in Kahhâr ismi, hep onlarla olsun! Kabirleri, Nâr-ı Cehennem’in ateşiyle dolsun! Güneş yüzü görmesinler! Nesilleri kurusun! Zebânîler, yılan-çıyan, onların bekçisi olsun!
9-	Âkif’in; ‘Koca-karı ile Ömer’ şiirini okuyun Keşke tevbe etseydiniz, olaydınız mahzûn ‘Kahretsin an-karîb Allâh!’,[10] âhımızı duyun Bakın, ‘Râyet-i ikbâliniz ser-nigûn[11] olsun...’  Onlar; ‘belâsını’ dâreyn de ‘isterim bulsun!’
10-	Bu güzide âdetimiz geceleri susturuluyor Filiz Çağman müdür, hezeyanlar kusuyor Geceler sanki hazîn,[12] CD hiç hoş olmuyor Müsteşar Mustafa -Müslim- İsen, ne oluyor?
11-	Bu âdât-ı seyyie, dileriz ki, inkıtâ bulsun Kelâm-ü Kadîm dem-be-dem[13] okunulsun Yıl 1996, bakanlığa şân ile şeref konulsun İnsicâmı ihyâ eden ‘Kahraman’ duyurulsun Bakanımız, gönlündekini Mevlâ’dan bulsun
12-	İsmail Kahraman; behemehâl[14] karâr aldırdı Karârı geri çek! Diyerek herkes ona saldırdı Boşuna heveslerdi, bütün tabuları[15] yıktırdı Ku’ân-ı leyl-ü nehâr[16] kıraat etmeye çağırdı Kârîler, Ku’ân-ı Kerîm’i okuyarak haykırdı
13-	Emânetler Has-Oda’da, kârîler orada okurmuş Kıraat; 40 Hâfız nöbetleşe âdet olmuş oturmuş Saraydan Furkân’ı çalmaya hırsızlar pusu kurmuş Kıraat mekânı mübâdele[17] ile arz-hânede durmuş
14-	Gönüller âsûde[18] erer, gûş-etmekle[19] Kur’ânları Mevlâm unutur mu? Sevgisi için hayâl kuranları Müte’accib[20] Arab turisti ile nice bağrı yananları Arab kardeş yâd eyledi, Allâh Rasûlü ve yâranları
15-	Kültür bakanlığı dönemi İslâm ile aracımız Bir-bir yaptığı icraatlar ile mâneviyât ilâcımız Kutsal Emânetler değil mi bizim baş tâcımız 24 saat Kur’ân, aks-i sadâ[21] memnûn ecdâdımız
16-	Senin için Duâlarımız sağnak-sağnak yağıyor Kelâmüllâh için gözyaşları, oluk-oluk akıyor “Ateş yakmaz o giryânı”,[22] Nebî Mâh[23] açıklıyor Akan gözyaşlarından,[24] sana ecr-ü cezîl ayrılıyor
17-	Ne dilek diler isen, hemencecik karîn[25] olsun Vakıf adamı, iştiyâkı ilâ nihâyet senin olsun Ana ata ecdâdına, deverânla, Yâ-Sîn dolsun Duâ-yı İhlâsiye[26] mütemâdiyen tu-ra[27] olsun
18-	“Râzıyım Rabbim” deyip, tevekkülde haklısın sen Taltîf-i Rahmân’a er, çeşm-i dîllerde[28] saklısın sen Dâreyndeki ni’metleri her hâlükârda, bulasın sen Cemâlüllâh’a Cennet’ten temâşâ ile bakasın sen Hubb-ü zannımıza erdin, İsmail KAHRAMAN sen
19-	Yahya Kemal dostuyla Hırka-i Saâdet Dâiresinde Yaklaşır ‘Revan Köşküne’ o günkü ziyâretinde Hissiyâtı urûc[29] etti, âheng-i esvât-ı[30] işittiğinde Sırlar dökmüştü kalemiyle mürekkebin eşliğinde
20-	30 Mart 1922’de, Tevhid-i Efkâr[31] ile basın yayının sesi ‘Devletin iki mânevî temeli vardır’ dedi, Yahyâ’nın sesi ‘Biri; Fatih’in Ayasofya’da okuttuğu şanlı Ezân-ın sesi Sâir; Yavuz’un Sarayda okuttuğu Kerîm Kur’ân-ın sesi’
21-	Eskişehir’in, Afyon Karahisar’ın âhengi celâleti[32] Kars’ın genç askeri unutma bu iki güzel salâbeti[33] Döğüştünüz! Biliniz, mâneviyât için âlî cesâreti Bayrak gönderler de, dinmez Hakk için metâneti[34]
22-	Kültür Bakanlığı’nda kadın memur sayısı 650’lerdi Bir gazete, sözde ‘Kadın düşmanı Bakan’ı irdeledi Haber yapmış sahtekâr, 850 kadının işine son verdi Kahraman bakanımız olaya hiç durmadan el verdi
23-	850 ile 650 rakamları gerçeği âşikâr kılıyordu Yalancı kadın muhabire, bir-iki soru soruyordu Şikâyet edeceğim diye, kalbine korku salıyordu Yazık ki arsız, köşe-bucak cevapsız kaçıyordu
24-	Bayan, ‘Şikâyet nereye olacak evleviyet?’ dedi ‘Basın şeref divânı mı, hangisine?’ açık et dedi ‘Yoksa mahkeme mi? Bana et merhamet’ dedi Bakan;[35] ‘Mahkeme-i Kübrâ’da[36] basîret’[37] dedi
25-	Bakanımız Kahraman, birçok meyveler verdi O yorucu geçen günler, ömrüne değer verdi Kadir Topbaş’a gel dedi, başka bir görev verdi Vefakârlığı bırakma ha! Âdil ol aman ders, verdi
26-	Bodrum Şapel, Trabzon Ayasofya, Kayseri Etnografya müzeleri, gözüküyor şâh-eseri İlerde elzem olur, temiz bekletin bu yerleri Arz bizlere Mescîd imiş, tüm katre-i gevheri[38]
27-	Kültür merkezlerinde, eğlenirler sapkınca Yetim hakkı gözetmez, savururlar çılgınca Dingil,[39] Çiçek Dilligil, orta yerde hırçınca İçkiye ‘ikrâm’ dedi, müstehâna[40] hayınca[41]
28-	Kâinâtı yaratan: “İsrâf etmeyiniz!”[42] buyurdu İlke; ‘Zarârın Telâfisi’ dil-dâdelere[43] onurdu Bir senede, arzu-yu tenzîh-i hakîkati[44] kurdu Kültür Bakanlığı imdi Kahraman’la meşhûrdu
29-	Doksanlı yıllarda, Refâh ile mesrûr olduk Derken üzerimizde, belây-ı nâgâh[45] bulduk Lâşenin adına; ‘Post Modern Darbe’ koyduk Bak, ayn-ı elemde[46] bile millî kültüre doyduk
30-	Belirtilen ölçüleri hakk terâzisiyle tartın diyor Mîzân-ı Ekber’i,[47] Neş’et-i Uhrâ’yı[48] yâd ediyor Eğer doğru dürüst ise, el-Hâkk tamamdır diyor Asrımızın ekber girdâbı ‘YALAN’ı, aslâ sevmiyor[49]
31-	Yeniden, târih için, cem’ olundu[50] hânesinde Kurulsun artık ‘Adâlet’, Hakk’ın baş emrinde Ve ‘Kalkınma’ elzem oldu ismi var partisinde Kurtulsun bu aziz millet, vefâ bulsun enîsinde[51]
32-	Mahâl; Ankara OR-AN, Kahraman’ın beytinde[52] Çalışmak için altı isim, partiyi kuran heyetinde Erdoğan, Gül, Arınç, Aksu ve Şener refâkatinde Kahraman’a teklif; razıyız senin muvâfakatinde[53] ‘Prensip gereği görevim yok’, bu gonca zeminde
33-	AK-PARTİ’nin ismini, Erbakan’a önerdi Fazîletin yerine, AK-PARTİ olsun derdi Çabalar sonuçsuz, Erbakan tavır serdi 2002’de, aktif siyâsete, cüz’î ara verdi
34-	Parti kuruldu şahâne ama acâib-i şânı olsun Erdoğan dedi; ‘Yeniden Atılım Partisi’ olsun Kahraman; ‘Yeniden Atılım, var’ bilgin olsun Murâdım odur ki ismi, ‘AK-PARTİ’ koyulsun
35-	‘Rize’nin Yüzü’ nâm eserde, haber verildi Tayyip Bey ‘YAP’ dedi, ismi halkça serildi ‘Adâlet ve Kalkınma’ adı halk içinde sevildi Netîce AK-PARTİ nâm, Kahraman’ca verildi
36-	Târih: 20 Aralık 2011 Kahraman başkan Değerli yedi şahıs Kahraman’la çalışkan Konu; Anayasa taslağı, sunulmuş imkân Meclis komisyonunda hazır olunca mekân
37-	Arz olundu Meclise ‘Anayasa Metni’ açıklanarak Laiklikle ilgili görüşler bir-bir açığa çıkarılarak ‘Düşünce hürriyetine pranga vurma aracı olarak’ Laikliğin yeri yok taslağımızda, hakkımız olarak
38-	Birlik Vakfı komisyona ‘Başkanlık gelsin’ dedi Yürütme yetkisi; ‘Devlet Başkanı’nındır, dedi ‘Devlet Başkanı’ yetkisi, sorumsuzdur, dedi Egemenlik Hakkındır, halka bağımsızlık, dedi
39-	Milletvekili yemîn metni önümüzde ‘ur’ durur Yıl 2012 yemîn metin şeklini dînimize uydurur Herkes inandığı kitâba yemîn yapsın! duyrulur Laik, ilke, inkılâp ne ola ki? Soruları kondurur İslâm’a karşı her metni necâsetten soyundurur
40-	Nâ-mümkün laik olamaz, kalbe dolmuş ise îmân Emrine deriz âmennâ, önümüzde ya! Hz. Kur’ân Laiklik illetiyle milletim, çekti de çekti buhrân[54] Rabbü’l-’Âlemîn seninledir, ey İsmail KAHRAMAN! Bu dörtlük ‘Nazire’dir[55]
41-	Türkiye’ye bu sistemi, çok elzem görüyor Bu sistemle darbelerin, kor ateşi sönüyor Türkiye’nin Başkanlık’la, istikrârı sürüyor İstikrâra kardeş olan, gelişimle büyüyor
42-	Üsküdar Belediye Başkanı Mustafa Kara, önerdi Vefâmızı birlikte göstermenin zamânı geliverdi İHL Sözlük, can fedâ hemen yapalım deyiverdi ‘Kahraman’a Vefâ Gecesi ‘ni fevrî[56] olarak verdi
43-	19 Mayıs 2012, Târih ve kültür şehri Üsküdar Dostluğunu gösterir Kültür eski Bakanın arar ‘Gençlikte bir köprübaşı’ başlığını kapak yapar Pâyeler pâyesi, Kahraman, şeref tâcın başa takar
44-	İnci mercan sözlerini özleye-özlete, cûş eyledik Veciz mısralarını dikkatle dinleye-dinlete, geldik ‘Her inandığımızı yapamamışızdır’, dedi dimdik ‘Yaptıklarımız inandıklarımızdır’, gerçeğe gedik
45-	Tayyip Erdoğan, Rize’ye Üniversite açıyor ‘Geliştirme Vakfı’ nı kurarak işe başlıyor ‘Kurucular Kurulu’ na başkan araştırıyor İsmail Kahraman seçilerek yaralar sarıyor
46-	Özel Sektörde, ‘İdare Meclisi Başkanlıkları’ ârî[57] var Tayyip Erdoğan Üniversitesi’[58] nde, Rizeliye kârı var ‘Geliştirme Vakfı Kurucu Kurulu Üyeliği’, bâr-ı[59] var Bir de ‘Mütevelli Heyet Başkanlığı’ nda, dâr-ı[60] var
47-	Reis Erdoğan teklif etti; ‘gel ağabey’ Kahraman Belirtmiştik ya! partinin ‘İsim Babası’, cem’ân ‘14 Yıl sonra destek ver’, yakışır sana, yaman Başta yeni anayasa olacak, kritik şu ân zaman
48-	Kendini ‘AK Parti Disiplin Başkanlığı’nda buldu İstanbul 1. Bölge, birinci sıra vekilliğe, sunuldu Milletvekili seçilince, alenî gözler ona doğruldu Partisinden; ‘Meclis Başkanı Adaylığı’ duyuldu
49-	3. Turda; MHP’li Halaçoğlu sâdece, 40 oy aldı HDP’li Mir Mehmet Fırat bir fazla, 41 oy aldı CHP’li Bilgehan Toker avunarak, 125 oy aldı AK Parti’li KAHRAMAN başkanlığı, 316 oyla aldı
50-	Seçim turlarında, çoğunluğun nutku tutuldu 22 Kasım 15’te 2. Birleşim, Meclis’te kuruldu 316 Oyla TBMM 32. Başkanı KAHRAMAN’ı buldu 26. Dönem TBMM Başkanlığı, onunla huzûr buldu
	‘Gençlikte bir köprübaşı’, bizim için, mihenk taşı Dünyâ-âhiret; denge taşı, muhabbetin, kilit taşı Fukarânın ekmek-aşı, gençlere hem, yâkût   taşı Destânların satırbaşı, makâm-mevki köşe taşı
51-	Sayısız nehir akar ama Mekke’deki Zemzem başka Babam dedem övünürüz ama Hz. Âdem Dedemiz başka Tûr, Tîn, Zeytîn Dağları, can ama Cebel-i Nûr başka Hz. Rasûl sevdi ‘bizi o sever’ dedi, Cebel-i Uhûd başka[61] Gülzârı[62] gezmek hazdır ama Firdevs Cennet’i başka Sefîne seyr-ü sefer eyler ama Hz. Nûh’un Gemisi başka Demirciler demir döver ama Hz. Dâvud sanatı başka Her ateş yakar ama İbrâhîm’e Gül Bahçesi ateş başka Nice Melâike-i Kirâm mevcûd ama Cibrîl-i Emîn başka 104 kitâb nâzîl oldu ama Rabbin Kur’ân-ı Kerîm’i başka Rahmân’ın Nebî-Rasûl’ü çok ama Fahr-i Kâinât’ı başka Peygamber ümmeti çok ama Muhammed Ümmeti başka Fıkıhda 4 yol hak belirmiş ama İmâm-ı A’zam’ı başka Kur’ân-ı Kerîm hatlarla yazıldı ama Karahisârî Hat’ı başka Saymakla bitmez bu insicâm, uzatma gel ânî gir çarka  Çiçek, Şahin, Toptan, Arınç, İzgi, Akbulut, Çetin, arka Kalemli, Sezgin, Cindoruk, Erdem, oluşturdular tabaka Karaduman, Karakaş, Güven, Avcı birbirlerine şapka Geri kalanları sayarak sözü uzatmayayım fi’l-hakîka Nice TBMM Başkanı geçti ama İsmail KAHRAMAN başka
52-	Milletvekilleri seçilince, yemîn ederler, âşikâr ‘Zana’ diye bir kadın imtinâ etmiş, ziyankâr ‘Bu işi nasıl çözeceksiniz?’, sorulur cüretkâr ‘Biz kriz çözmeye geldik bakacağız halaskâr’
53-	20 Mart 2016 ‘Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi’nde ‘Fahrî Doktora Unvânı’, hazırlandı, 10. Yıl dönümünde Gizli kalmış gerçekleri, açık-açık haykırdı halk önünde Yakışıyor KAHRAMAN’a, nice iltifatlar gördü, ömründe
54-	Bilmeyen yok, ‘yamalı bohça’ 1980 anayasasını Ayyûka çıktı, ‘altı alay, üstü kalay’[63] ‘sat anasını!’ Çâre gerek artık, hak etmiyoruz, bu kağnı arabasını Başkan bekliyor; Allâh’ın ‘yürü yâ kulum’ demesini
55-	Kahraman Başkan, komisyon kurdu var onda zarâfet Allak-bullak ederek, ‘ata et, ite ot veriyor’ muhâlefet CHP Masa dağıtır, damarları çatlamış, bilmezler nezâfet CHP’ye lânetimiz var, tutacak âhımız, yağsın onlara âfet
56-	Laiklik dinsizlikmiş! Tüm dünyâya duyurdu ‘Dinsiz yasa olmaz’, hak hakîkat buyurdu Savunduğu ilkeler, hep Mecelle’de doluydu Rasûlü’nün ümmeti, hem Allâh’ı nın kuluydu
57-	KAHRAMAN’ın gülleri gonca-gonca derilir Laiklik kaldırılır, bak Kur’ân ile sevinilir İsmail KAHRAMAN’a büyük nişân verilir Allâh’ın yüce Dîni İslâm, yeryüzünde dirilir
58-	‘Dinsiz anayasa olmaz!’ diye, bir haykırış Yıllar yılı beklenen hasret, özlem, yakarış Ahâlî bilsin ki; anayasada ‘laiklik’, utanış Müslümanları kan uykudan böylece uyarmış
59-	Meclis Başkanlığında, başı dikçe yürüyor Haksızlık karşısında, aslan gibi kükrüyor Dîne sataşanları, sağa-sola süründürüyor Hâin dîn düşmanlarına, dizlerini çöktürüyor Gücünün yetmediğini, Rabbine ısmarlıyor
60-	Câmîler, evler, gizli kuytu, sıcak-soğuk, köşeler Kadın-erkek, genç-ihtiyâr herkes, duâlar ekler Kahraman’a maşallâh der, cümle dîn kardeşler Kahraman’a niyâzlarını Yûce Allâh, bahş-eder
61-	‘Ve üfevvizu emrî’ işler havâle, edilmez mi? Kime? “İllellâh, İnnellâh” Allâh’a, denilmez mi? “Besîr’un Bi’l-’Ibâd” Allâh kullarını, görmez mi? Vâcibü’l-Vücûd’a, tam tevekkül, gerekmez mi?[64]
62-	Elbette bildim Rabbimi, hakkıyla fakat Kulluk edemedim, ibâdete yetmedi tâkat Zikre, ibâdete, nefsim vermedi, muvâfakat Sonunda “Lâ teknatû…”da[65] buldum şefkât
63-	Babasından öğüt almış bu iş hiç su geçirmez Masasında kimseciklere, aslâ hesap ödetmez Cömertliğin âlem biliyor, görülmesi gerekmez Asâletten olsa gerek, cârî sadakası[66] tükenmez
64-	Vakûr duruş sergiler, öğüt veren şahsiyet o Güzellik ve iyiliğin, tecessüm[67] ettiği âfiyet o Çirkin işlere kulak tıkayanlara, hoş adâlet o Hayâtını vakfeylemiş, ‘Vakıf İnsan’ cesâret o
65-	Sevgi ile muhabbetle, gönüllere girendir o Doğru yolu gösteren, yıldız gibi etkendir o Mütedeyyin pâk kalblere, ılık-ılık girendir o Hakîkatin ta’rifine, tercümanlık edendir o
66-	İlmiyle irfânıyla, kültüre kültür katar Ahlâkının altında, Rasûl’ün sevgisi yatar Kim ne derse desin, Allâh’ına minnettâr Ku’râ-nın sevgisine, her hâliyle sancaktar
67-	Peygamber isimleri, Müslümana yakışır Hacı Baban, torunun, Senin ismini taşır Duyan herkes bu isme, hemencecik alışır Dileğimiz; ahfâdın[68] senin isimle yarışır
68-	Evlâdın var; adı, Mehmet Fatih Kahraman Sevgi ile muhabbete âileniz hep, tercümân Rüyâlarınıza girsin Hz. Peygamber-i Zî Şân Ber-devâm[69] sevsin sizi, ol Rahmet-i Rahmân
69-	İyi komşuluk ilişkisi, Tulumpınar görür oldu Ne zaman geleceksin, komşuların bekler oldu Gece-gündüz evinizde, ışıkların yanar oldu Tulumpınar hocasına, senin sevgin coşar oldu
70-	Rize belediyesine Reşat Kasap oldu başkan Dâvet etti Kahraman’ı o da TBMM de başkan Yıllar önce konuşarak mutâbık bu iki başkan Meclis Başkanımızın beyânı, ey Reşat başkan!
71-	‘Rize’nin Kurtuluş Günü’ gibi anılsın deverân ‘Fetih Yılı’ da kutlanılsın unutulmasın o destân Mert nâ-mert fark edilsin, öğrensin bütün cihân Reşat başkan açıklıyor; bu iş kutlanılsın candan
72-	2 Mart Rize’nin ‘Kurtuluş Günü’ olarak anılır ‘Kurtuluş Günü’ olamaz, bu tâbir yanlış sanılır ‘Esirlikten kurtuldum’ demek; âcziyet sayılır Vuzûh[70] bulan ‘Fetih Günü’ meş’alesi yakılır
73-	Rize’de; 28 Ağustos 2016, Pazar günü Kutlanıldı 555. Fetih yılı, şiâr[71] günü  Onur konuğu oldu, Rize’mizin hür günü Sıhhati dâim olsun, yaşadığı her günü
74-	İşte TBMM Başkanı, İsmail Kahraman Hitâbı coşku saçıyordu, sanki tercüman Bir yaraya dokundu ki, gençliğe ferman Saymakla bitiremem, varmı acep derman
75-	Genç adam! Bu giyim-kuşam bozuk düzen Genç adam! Kendine gel, ver çeki düzen Genç adam! Evrene artık, verin siz düzen Genç adam! Mâzîyi hatırla olmazsa bâzen
76-	Genç adam! Bu Îmân gönülde mahfûzen Genç adam! Hüsn-ü Ahlâk ile hem bezen Genç adam! Hayâtına versen birazcık özen Genç adam! Ecnebîye değil ecdâdına özen
77-	En mu’azzam öğütleri verendir, Ol Şâh-ı Perverdigâr[72] “Yüce bir ahlâk üzeresin”[73] ey cânân Ahmed-i Muhtâr “Men teşebbehe bi kavmin=kim bir kavme heveskâr “ … Fe hüve minhüm=o onlardandır, olasın haberdâr[74]
78-	“Başka kavme benzeme!” sevmez seni ol Cebbâr Kerîm Kitâb’a, Sünnet’e ol râm! Her şeyden fazîletkâr Aklından hiç çıkmasın, sonu bedbaht olur, günâhkâr Ma’rûf-u emreyle! Münker’den uzak eyle! Ol bahtiyâr
79-	Liseli Devrimciler! Kısaca denir ‘Devlis’ Yaka göğüs resim dolmuş seviniyor iblis Che Guevara’ya, sanki yetişmişler milis Dîn diyânet nerede oldunuz mu? Müflis
80-	Che, denilen yaratık, birebir kâtil kişilik Bolivya’da, Küba’da hem gerilla, âdîlik Güney Amerika’da eşkıyâ işidir cânîlik Sana nasıl güzel gelir böyle bir fedâilik
81-	Küba Sosyalist Devriminin keş bir kalıntısı Bal arısı sandı gençlik, oysa bu eşek arısı Gitme peşinden o Che, kültürün kalp sızısı Görüş ve inançları gençliğe tam baş ağrısı
82-	Kendi öz milli değerlerini özümsemiş Gençlerimiz geleceğin têminâtı seçilmiş Kâfirden kahraman olmaz o da ne imiş Târihte ecdâdın var, eşleri görülmemiş
83-	Yeter; sahte kahraman rağbeti bitsin Çok yazık,  peşinden gitme o pisin Akıl fikir bir-bir süzgeçten geçirilsin Öz kahramanlara kıraat ola Yâ-Sîn!
84-	Resmi, yakanda ne arıyor ey genç! O yüznumara! Bulunmasın ne göğsünde ne nazarında! O maskara Niçin özenirsin sen! Eşkıyâ işte fikirleri! O kapkara Bahadırlar durur iken nedir sahte? O Che Guevara
85-	Ey genç bil ki! Che’nin resmi sana hiç yakışmaz Yazılara, resimlere lâkayt kalma vurdumduymaz Giyme artık ‘bu saçma yazılar nedir?’ anlaşılmaz Öyle yazılar var ki! Dînimizle de aslâ bağdaşmaz Che’nin resmi, hele göğsünde fi’l-hakîka[75] olmaz
86-	Tişört yazılarını Diyânet Başkanlığı açıklamış Okuyup duyup anlayanların, dudağı uçuklamış Öyle yazılar mevcûd ki, şeytanı bile utandırmış TBMM Başkanı ‘Kahraman’ gençliği uyandırmış
87-	Ma’lûm olduğu üzre havalar pek sıcak olunca Derhâl ince bir şeyler giyecek bir yaz boyunca Bay olsun bayan olsun fark etmez, bu çılgınca Giyilen tişörtlerin yazılarına bak, ne hayvanca Burada biraz sıralayayım fehmet biraz anlamca
88-	Vixen = Ahlâksız[76] (arsız) Kadın, imiş Nude = Çıplaklık / Açık-saçık, imiş Whore = Hayat Kadını (fâhişe), imiş Sows = Dişi Domuz, Pig = Domuz, imiş
89-	Hussy = Edepsiz Kız / Aşüfte, Şirret imiş Vices = Ahlâksızlık / Rezâlet-rezîl, imiş Chorus girl = Oryantal (kız) Dansçı, imiş Lust passion = Şehvetler / Tutkular, imiş
90-	Dram = Bir yudumluk içki, imiş Adulterer = Zinâkâr erkek,[77] imiş Adultery = Zînâ / Eş aldatma, imiş Baseborn = Zînâ Çocuğu (piç=kopel), imiş
91-	Bawdy = Müstehcen / Açık-saçık, imiş Sister for sale = Satılık kız kardeş, imiş Gay and Pround = Eşcinsel, gurur imiş Theocracy = Allâh’a şirk koşmak,[78] imiş
92-	Bütün hayâtı boyunca; ‘Dîni’nin, dilinin Beyninin, ilminin, ırzının, evinin, kîninin Kalbinin’ dâvâcısı bir gençlik yetiştirin Asıl mesele Allâh’a Rasûlü’ne ittiba’ edin Dedi yâ Üstâd Necip Fâzıl fikir ne engin!
	‘Âlemler hesâbına ‘Allâh!’ diyen sevgili! Bize lütf-u ilâhî bahşedilen kapına Diz çöktük bey’at ettik; Rabbinden bize ne getirdiysen ‘âmennâ!’ Duyduk, itaat ettik!’ Necib Fâzıl KISAKÜREK
93-	Evde, Allâh ve Rasûlü’ne âşık varsa, hüner[79] Onlar için tatlı cânı tereddüt etmeden ver Göğsü îmân dolu ensâl[80] yetiştirirsek eğer Dünyâ-ukbâmızı kurtarmış olacağız meğer
94-	Çocuklar futbol takımlarına meftûn oldular Bir sürü popçu sevdi hayrân oldu torunlar Mahşerde uyanınca bu ma’sûm yavrular Yevm-i Kıyâmette var ha! dayanılmaz acılar
95-	Feryâd eder, kan ter içinde anne-baba arar Böyle bir günü niçin öğretmedin? Diye sorar Anne-baba kaçar, o sırada Mevlâ verir karar “Eyne’l-Meferr = Kaçış nereye?” edilir ısrâr “Kellâ Lâ Vezer”[81] Emr-i İlâhî, gizli bir esrâr “Hayır, sığınacak bir yer yoktur” kavl-ü karâr[82]
96-	Îmân, namaz, orucun bereketini kaybettik “Babaları da iyi bir insandı”[83] iyiliği ne ettik Sâlih baba, dedeler, ninelerin şuûrunu yitirdik Ne edeceğini bilmeyen ruhsuz, bitik ve yitik İdeâlsiz mâneviyâtsız âsî bir nesîl yetiştirdik
97-	Kız çocuklarını diri diri toprağa gömerken[84] Kıza, ‘Zeyneb = babasının süsü’ ismini veren[85] Fâtıma yanına girince kalkıp ona yer veren Mekke çarşısında kızını omzunda gezdiren
98-	Cennet’i anaların ayakları altına seren[86] Peygamber’in ümmetiyiz âh bir bilsen Gençlere bakıyorum da nedir bu ehven Utanıyorum oysaki utanması gerekirken
99-	Bu nedir yok mu? Hakka âşık mert civân Kur’ân bülbülleri minicik hâfızları an da an Camii mescid tıklım-tıklım olsun her zaman Gençliğimiz kalblerde taşısın, hakîkî îmân
100-	Allâhım! İstiyoruz Senden Dîni irfânı bütün Vatanı bayrağı nâmusu sevecek gün-begün Mukaddesâta can veren kan döken büsbütün Gayret etmeyi nasîb eyle! Kıl bize mümkün
	‘Gençlikte bir köprübaşı’, bizim için, mihenk taşı Dünyâ-âhiret; denge taşı, muhabbetin, kilit taşı Fukarânın ekmek-aşı, gençlere hem, yâkût   taşı Destânların satırbaşı, makâm-mevki köşe taşı

---

[1] vecd = وجد: Aşk, muhabbet. Kendinden geçecek, unutacak kadar İlâhî bir aşk hâli. Yüksek heyecan. İştiyâkın galebesi. Coşku. İlâhî aşka dalarak kendinden geçme. Aşk, muhabbet. Kendinden geçmek, kendini unutacak kadar aşk hâli. Coşku.

[2] Müeyyed: Te’yîd edilmiş, sağlamlaştırılmış. Doğrulanmış. Kuvvetlendirilmiş. Tekzîb edilmemiş. Yardım görmüş. Desteklenen, doğrulanan.

[3] Hümâyûn = همایون: Padişâha âit. Mübârek. Kutlu, Mutlu. Uğurlu. Âlî. Kuvvetli. Padişah ile ilgili.

[4] Hırka-i Saâdet: Peygamber efendimizin Topkapı Sarayında altın ve gümüş sandık içerisinde muhafaza edilen hırkasına verilen ad. Yazdığı güzel kasidesinden dolayı, Ashâb-ı Kirâm’dan Ka'b İbn-i Zübeyr (r.’a.)'e Hz. Peygamber efendimiz (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem) tarafından hediye edilmişti. Asırlardan beri İslâm devletleri tarafından büyük bir ihtimamla saklanan Hırka-i Saâdet, Mısır'ın fethi üzerine Mekke-i Mükerreme Şerîfi tarafından diğer mukaddes emânetler ile birlikte Yavuz Sultan Selim Hân’a teslîm edildi. Peygamber efendimize âit mübârek eşyâlarının bütün Müslümanlarca çok büyük değeri ve bunların arasında bilhassa Hırka-i Saâdetin husûsî bir yeri vardır.

[5] Cûş = جوش : Coşmak, Coşku, kaynamak. Taşmak. Deprenmek.

[6] Adl-i âdil: Her zaman adâletle hükmeden, adâlet sâhibi Allâh-ü Te’âlâ.

[7] Temâşâ: Hoşlanarak bakma, seyretme.

[8] Yavuz Sultân Selim Hân’ın Mısır fethinden İstanbul’a döndüğü 25 Temmuz 1518′den, Halifeliğin ilgâ edildiği 3 Mart 1924 gününe kadar 405 Yıl, 7 Ay, 9 Gün, bir dakika bir saniye ara verilmeksizin; Topkapı Saray-ı Hümâyûnunun Hırka-i Saâdet Dâresi’nde Hafızlarca Kur’ân-ı Kerîm okunmuştur. (Tevhid-i Efkâr, 30 Mart 1922.)

[9] Garazkâr: (Birine) düşmanlık güden, kin besleyen.

[10] Kahretsin an-karîb Allâh: Allâh tez zamanda kahretsin.

[11] Râyet-i ikbâli ser-nigûn olsun: İkbâl (gelecek) sancağı tersine dönsün.

[12] Hazîn = حَز۪ينْ: Hüzünlü. Keder meydâna getiren. Acı uyandıran. Üzüntü verici.

[13] Dem-be-dem = دمبدم: Vakit vakit, dâima, her zaman, bitişik = muttasıl = ara vermeden.

[14] Behemehâl = بهه محال : İster istemez. Mutlakâ. Her halde. Hemen. Ne olursa olsun. (Farsça - Arapça)

[15] Tabu (Polinezya dilinden): Vâr olduğu sanılan, mukaddes hususiyetlerinden dolayı dokunulamayan. Uğursuz, korkunç olan şey.

 Uğursuz, hakkında konuşmaktan korkulan.

[16] Leyl-ü Nehâr = ليل و نهار: Gece gündüz.

[17] Mübâdele: Değişmek, değiştirmek. Tahavvül etmek. Dönüşmek.

[18] Âsûde = آسود: Huzur, rahat, âsayiş.

[19] Gûş-etmek: İşitmek. Dinlemek, kulak vermek, mesmu' olmak.

[20] Müte’accib: Ta’accüb eden, şaşan, şaşakalan.

[21] Aks-i sadâ: Sesin yankılanması. Sesin bir yere çarpıp geri gelmesi. Yankı. Çok evvelden söylenen bir hakîkâtın sonradan tekrâr edilmesi.

[22] Giryân: Gözyaşı döken. Ağlayan.

[23] Mâh: Hz. Peygamberimiz (s.a.v.)’in isim ve sıfatlarından birisi. Nübüvvet ve risâletinin nûru. Ay (Kamer). Küfür karanlıklarını mahvettiğinden bu İsim-i Şerîf-i verilmiştir.

[24] عَيْنَانِ لاَ تَمَسُّهُمَا النَّارُ عَيْنٌ بَـكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَعَيْنٌ بَاتَتْ تَحْرُسُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) Efendimiz buyurdu ki: --- "İki göz vardır, onlara ateş değemez: Allâh için ağlayan göz ile, Allâh yolunda uyanık sabahlayan göz." (Tirmizî, Fedâilu'l-Cihâd 7, (1632).

[25] Karîn = قرین: Bir şeyi elde eden, bir şeye sâhib olan, bir şeye nâil olan.

[26] Duâ-yı İhlâsiye: Büyük bir samîmiyet, iş ve ibâdette yalnız Allâh rızâsı için yapılan duâ.

[27] Tu-ra: Seni, sana, senin. (Farsça)

[28] Çeşm-i Dîl: Gönül gözü.

[29] Urûc etmek: Yükselmek.

[30] Âheng-i Esvât = آهنگ اصوات: Ses uyumu. Aks-i Sadâ: Sesin yankılanması. Sesin bir yere çarpıp geri gelmesi. Yankı. Çok evvelden söylenen bir hakîkatın sonradan tekrar edilmesi.

[31] Tevhid-i Efkâr: 1925'te Takrîr-i Sükûn Kânunu’na dayanarak İstanbul’da bakanlar kurul kararıyla kapatılan yayınlardan biridir.

[32] Celâdet = جلادت: Yiğitlik. Bahadırlık. Kuvvet ve şiddetlilik. Muhkemlik. Salâbet, metânet. Kahramanlık. Ululara karşı gösterilen cesâret.

[33] Salâbet = صَلَابَتْ: Metânet, katılık, sulbiyet. Peklik, dayanma. Sağlamlık. Mukaddesâtı korumak husûsunda cesâret, metânet ve sebat gibi sıfatlarla muttasıf olmak.

[34] Metânet = مَتَانَتْ: Sağlamlık. Kavîlik. Sözünden ve kararından dönmemek. İnsanın, fikrinde sabır, azminde kavi ve akîdesinde rüsuh sâhibi olması. (Mukâbili zaaf'dır) (Hak, Îmân ve İslâmiyet uğrunda metânet göstermek, çok kıymetli bir seciyyedir.) Dayanıklılık. Dinin emirlerini korumadaki kararlılık, dayanıklılık. Sağlamlık, dayanıklı olma.

[35] Bakan: İsmail KAHRAMAN 1996.

[36] Mahkeme-i Kübrâ = مَحْكَمَۀِ كُبْرَا : Öldükten sonra, âhiretteki ve Allah (C.C.) huzurundaki mahkeme. Bütün insanların muhâkemesinin Huzûr-u İlâhiye’de yapılacağı yer. Âhirette (öldükten sonra) Allâh-ü Te’âlâ huzûrunda kurulacak büyük mahkeme. En büyük mahkeme, âhirette bütün insanların amel defterlerinin tartıldığı ve dünyâda yaptıklarının hesâbını verecekleri yer. Mahşerdeki en büyük mahkeme.

[37] Basîret = بَص۪يرَتْ: Hakikati kalbiyle hissedip anlama. Kalpte eşyânın hakîkatlarını bilen kuvve-i kudsiyye. Ferâset. İm'ân-ı dikkat. İbret alınacak hidâyet sebepleri. Beyyine. Hüccet. Doğru görüş, gönül (kalb) gözü ile görme, uyanıklık. İleri görüşlülük. İşlerin iç yüzünü görebilme. Kuvvetli seziş. İnce anlayış. İleriyi görme gücü. (Arapça) Sezme.

[38] Katre-i Gevher: Cevher damlası. İnci tanesi. Pek kıymetli şey.

[39] Dingil: Taşıtın altına yerleştirilmiş mil, eksen, aks. Aptal, salak. Kaba saba.

[40] Müstehân: Değersiz, alçak, âdî, hakîr sayılan. Değersiz.

[41] Hayın: Rize ve çevresinde, "çok şiddetli" ve kötü anlamına gelen bir kelimedir. Tokatlılarda da rastlanabilen sıfat. Yaramaz anlamında da kullanılır. iç Anadolu ve civârında gaddâr anlamında kullanılır.

[42] “Yiyiniz, içiniz, fakat israf etmeyiniz. Çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (A’râf Sûresi, 7/31.)

[43] Dil-dâde: Gönül vermiş, âşık. (Farsça)

[44] Arzu-yu tenzîh-i hakîkat: Hakîkati temize çıkarma arzusu.

[45] Belâ-yı Nâgâh: Ansızın gelen musîbet. Habersiz gelen belâ.

[46] Ayn-ı Elem: Acının tâ kendisi.

[47] Mîzân-ı Ekber: Mahşer günü amellerin ölçüleceği büyük terâzî.

[48] Neş'et-i Uhrâ: Mahşerde yeniden dirilme.

[49] Rivayete göre, Ebu’d-Derda ile  Resulullah (a.s.m) arasında şöyle bir konuşma geçer: Ebu’d-Derda: Yâ Resulallah! Mümin hırsızlık yapar mı? Resulullah (a.s.m): Evet bazen olabilir. Ebu’d-Derda: Peki, mümin zina edebilir mi? Resulullah (a.s.m): Ebu’d-Derda hoşlanmazsa de “Evet!” Ebu’d-Derda: Peki, mümin yalan söyler mi? Resulullah (a.s.m): Yalanı ancak îmân etmeyen kimse uydurur.” (Kenzu’l-Ummal, h. No: 8994).

[50] Cem’ = جمع: Toplanma, bir araya gelme. Cem’ olmak: Toplanmak, bir araya gelmek.

[51] Enîs = اَن۪يسْ: Dost, arkadaş, ünsiyet edilmiş olan. Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan. Sevgili. Yarattığı varlıklara karşı çok yakın, dost olan Allâh (c.c.).

[52] Mahâl = مَحَلْ: Yer. Beyt: Ev, mesken, oda, oba, binâ.

[53] Muvâfakat = مُوَافَقَتْ: Uygunluk. Uymak. Anlaşmak. Karşılıklı anlaşma. Râzı olma. Müsâade. Bir durumu uygun görme, uygun bulma.

[54] Buhrân = بُحْرَانْ : Sıkıntı. Darlık. Nöbet. Kriz. Bir işin tehlikeli ve karışık hâl alması. Bunalım. (Arapça)

[55] Nazire = نَظ۪يرَه : Mühlet vermek, tehir etmek. Benzeri, misli. Eşi, benzeri. Benzerini yapma maksatlı örnek.Dörtlüğün aslı şudur:

Asla laik olamaz, kalbinde olan iman;

Ne diyorsa uyarız, önümüzdedir Kur’ân;

Laiklikle bu millet, yıllarca çekti aman;

Rabbimiz seninledir, ey İsmail KAHRAMAN!

Abdulkadir İPEKOĞLU-Em. Edebiyat öğretmeni-Rize.

[56] Fevrî: Hemen, düşünmeden.

[57] Ârî: Arı, temiz, saf.

[58] Rize Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

[59] Bâr = بَارْ: Ek olup=Saçan, yağdıran, döken, ışık veren. Yük. Zahmet. Sıkıntı. Yemiş, meyve.

[60] Dâr = دَارْ: Sâhib, mâlik, tutan.

[61] 4083-4084- Enes b. Mâlik (r.’a)'den rivâyet edilmiştir: --- “Rasûlüllâh (s.a.v.), Uhud dağına bakıp: --- “Doğrusu Uhud, bizi seven bir dağdır. Biz de onu severiz” buyurdu.” (Buhârî, Cihâd 71, 74, Enbiya 8, 27, Eti’me 28, De’avât 36, İ’tisam 16, Hadîs no:4083-4084; Müslim, Hacc, 504; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 3/140.) --- Tin, Zeytûn, Tûr Ve Nûr Dağlarına yemîn. --- Cenâb-I Allâh (c.c.) Kelâm-ü Kadîm’inde Tîn Sûre-i Celîlesi’nde Şu 4 (Dört) Şeye Yemîn Ediyor! 1. Et-Tin (Tur-i Tînâ=Tîn Dağı): Şâm; Hz. İbrâhîm (‘a.s.)’İn, Hz, ‘Îsâ (‘a.s)'nın ve İsrâîloğullarına gelen peygamberlerin çoğunun peygamber olarak gönderildiği ve vahiy verildiği yerdir. 2. Ez-Zeytûn (Tur-i Zeyta=Zeytin Dağı): Hz. ‘Îsâ (‘a.s)'nın peygamber olarak gönderildiği ve vahiy verildiği yerdir. (Zeytîn Dağı Mescid-İ Aksâ Kudüs/Filistin), 3. Et-Tûr (Tur-i Sînâ=Sinâ Dağı): Hz. Mûsâ (‘a.s)'nın peygamber olarak gönderildiği ve vahiy verildiği yerdir. (Tûr-u Sînâ Dağı, Mısır), 4. El-Beledi’l-Emîn (Cebel-i Nûr=Nûr Dağı): Hz. Muhammed (s.a.v.)'in peygamber olarak gönderildiği ve vahiy verildiği yerdir. (Cebel-i Nûr Dağı/Hıra Mağarası, Mekke-i Mükerreme)

                Said b. Mansur ve İbnü Ebî Hâtim, Ebu Habib Haris b. Muhammed'den Tin, Tur-i Tina; Zeytûn, Tur-i Zeyta denilen dağlardır. İyi incir ve zeytin bittiği için bu şekilde isimlendirilmişlerdir. İmam Râzî bunu İbnü Abbas'ın sözü olmak üzere naklederek şöyle der: İbnü Abbas demiştir ki: Bunlar mukaddes topraklardan iki dağdır. Bunlar incir ve zeytin yetişen yerler olduklarından dolayı bunlara Süryanice'de Tur-i Tina (Tin Dağı) ve Tur-i Zeyta (Zeytin Dağı) denilmiştir. Bu takdirde yüce Allâh-ü Te’âlâ Tebâreke ‘Azze ve Celle, Nebilerin, Peygamberlerin yetiştiği yerlere ve aynı zamanda VAHİY GÖNDERİLEN YERLERE yemin etmiş demektir.

                Tin denilen dağ İsa (a.s)'nın; Zeytûn, Şam İsrâîloğullarına gelen peygamberlerin çoğunun gönderildiği yer; Tur, Musa (‘a.s.)'nın peygamber gönderildiği yer; Beled-i Emin de Muhammed (s.a.v.)'in peygamber olarak gönderildiği yerdir. Şu halde gerçekte yeminden maksat, peygamberlere hürmet ve derecelerini göstermek olur. (İbn-i Kesir Tefsiri, Hak Dini Kuran Dili, Elmalılı M. Hamdi Yazır rh. a.) Ş.g.

[62] Gül-Zâr: Gül bahçesi. Gül tarlası.

[63] Altı alay, üstü kalay: İçi dışı bir olmayan; dışı süslü, içi berbat.

[64] وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ  “ … Ben işimi Allah'a havale ediyorum. Şüphesiz Allah, kullarını çok iyi görendir.” (Mü’min Dûresi, 40/44’den.)

[65] Zümer Sûresi, 39/53.

[66] Sadaka-i Câriye: Sürekli hayra sebep olan ve sevâbı öldükten sonra da yazılmaya devâm eden hayırlı ameller, sadakalar. (Kur'ân ve îmân hizmeti, sâlih evlat, faydalı ilim, akıcı sadaka yâni köprü, han, hamam, yol, câmî, ağaç dikme vd. gibi hayırlı fiiller.) --- "İnsan öldüğü zaman amel işlemesi kesilir. Ancak üç şey bundan müstesnâdır. Sadaka-i câriye, kendisinden yararlanılan ilim veyâ kendisine hayır duâ eden sâlih çocuk." (Dârimi, Mukaddime, 46).

[67] Tecessüm: Cisimleşme. Cisim şekline girmek. Göz önüne gelmek. Görünmek. Cisim hâlinde görünme.

[68] Ahfâd = احفاد: Torunlar. Evlâd oğulları. Yardımcılar. "Hafîd"in çoğulu. Evlâdlar.

[69] Ber-Devâm = بردوام : Devâm üzere. Devâm etmekte. Sürekli, devâm eden. (Farsça - Arapça).

[70] Vuzûh = وضوح / وُضُوحْ : Açıklık. Açık ve anlaşılır şekilde olmak. Netlik. Aydınlık.

[71] Şiâr =  شِعَارْ : İz, belirti, işâret, nişân, ayırt edici iyi âdet. Üstünlük veren işâret. Timsâl, sembol, parola. Belirgin işâret. (Arapça) Slogan. Şiâr edinmek: Slogan hâline getirmek, meslek edinmek. (Arapça) Alâmet.

[72] Perverdigâr: Rabb, sâhib, eğiten, terbiye eden, malik, beslemek, büyütmek, yetiştirmek.

[73] ﴿ وَاِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظ۪يمٍ ﴾ [سورة القلم:٦٨/٤] “Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.” (Kalem Sûresi, 68/4.)

[74] Hz. Muhammed (s.a.v) “Kim bu kavme benzemeye çalışırsa ondandır" buyurmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, Beyrut 1985,II, 50)

[75] Fi’l-Hakîka = فِي الْحَق۪يقَه : Gerçekten, gerçekte, doğrusu. Hakikatte, hakikaten, esâsında, aslında, doğrusu.

[76] Vixen: Dişi tilki Anlamını da taşır.

[77] Adulterer: Aldatan erkek Anlamını da taşır.

[78] Theocracy: Siyâsî iktidârın, Allâh’ın temsilcileri olduklarına inanılan dîn adamlarının elinde bulunduğu toplumsal, siyâsî düzen, dîn erki. Allâh nâmına papazlar idâresi.

[79] “De ki: Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, hısım akrabanız kazandığınız mallar, kesada uğramasından korktuğunuz ticaret, hoşlandığınız meskenler size Allah’tan, Resûlünden ve Allah yolunda cihad etmekten daha sevgili ise, artık Allah emrini getirinceye kadar bekleyin. Allah fâsıklar topluluğunu hidayete erdirmez.” (Tevbe Sûresi, 9/24); “Peygamber, müminlere kendi canlarından daha yakındır. Eşleri de onların analarıdır…” (Ahzâb Sûresi, 33/6); Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem de şöyle buyurmuştur: “Nefsim elinde olan Allâh’a yemîn ederim ki hiçbiriniz, ben kendisine babasından da, evlâdından da daha sevgili olmadıkça îmân etmiş olmaz.” (Buhari, İman, 7); Enes b. Mâlik radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Üç özellik vardır ki; bunlar kimde bulunursa o, îmânın tadını tatmış demektir: 1. Allâh ve Rasûlünü, herkesten fazla sevmek. 2. Sevdiğini Allâh için sevmek. 3. Allâh kendisini küfür bataklığından kurtardıktan sonra tekrâr küfre dönmeyi, ateşe atılmak gibi çirkin ve tehlikeli görmek.” (Buhârî, İman 9, 14, İkrah 1, Edeb 42; Müslim, İman 67.); Hz. Peygamber (sav)’in şu sözleri, çocuklara Kur’ân öğretmenin gereğini açıkça ortaya koymaktadırlar: “Çocukları üç husûsta yetiştirin; 1- Peygamber sevgisi, 2- Ehl-i Beyt’in sevgisi, 3- Kur’ân okutulması, çünkü Kur’an hafızları hiçbir gölgenin bulunmadığı kıyâmet günü, Peygamberlerle ve Asfiyâlarla berâber Allâh’ın gölgesindedirler.” (44 Münâvî, Feyzü’l-Kadir, 1/225.)

[80] Ensâl = انسال : Nesiller, kuşaklar. 

[81] Kıyâme Sûresi, 75/10-11.

[82] Kavl-ü Karâr: (Arapça) [isim] Söz, sözleşme.

[83] Kehf Sûresi, 18/82’den.

[84] “Diri diri gömülen kız çocuğunun, hangi günahtan ötürü öldürüldüğü sorulduğu zaman.” (Tekvîr Sûresi, 81/8-9.)

[85] Sevgili Peygamberimiz’in bir tavsiyesi; “Çocuğun babası üzerindeki haklarından biri, rûhâniyetli bir isim koyması ve güzel bir edep vermesidir.” (Beyhakî, Şuâbu’l-Îmân, VI, 401-402)

• [86] Muâviye İbn Câhime’nin anlattığına göre; Câhime radıyallahu anh Peygamber aleyhissalâtu vesselâma gelir ve: “Ey Allâh’ın Rasûlü, ben gazveye (cihad) katılmak istiyorum, bu konuda sizinle istişâre etmeye geldim.” der. Rasûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “Annen var mı?” diye sorar. “Evet!..” deyince, “Öyleyse ondan ayrılma, zira cennet onun ayağının altındadır.” buyurur. (Nesâî, Cihâd, 12.)

Yûce Allâh’ın; Rahmeti, bereketi, mağfireti, rızâsı ve selâmı, âilemizden âilenizin üzerine olsun…

“Esselâm-ü ‘Aleyküm ve Rahmetüllâh-i ve Berakâtüh.”    

11.05.2016 -GÜNCELLEME- 16.11.2018

Müellif/Yazan:

Şaban GÜNBEY

Em. İmam-Hatip / Rize

Hatırlatma: Yazılan naat, methiye, mersiye, kasîde, şiir gibi eserleri anlamak çok zordur der bütün yazarlarımız. Çünkü bu gibi eserlerin bâtınî mânâları yazanın göğsünde (kalbinde) saklıdır derler. Çok açık bir gerçektir ki dörtlükte anlatılmaya çalışılan bir olay, onlarca kâğıt yazarak ancak açıklanabilir.

Burada bâzı olayların önem ve ehemmiyetini anlatmaya çalıştım. Sonunda da KAHRAMAN Başkanımızın olayla ilgisine değindim. Kusurlarım af ola. Ş.günbey.

Bu eserin müellifi:

Derleyen/Hazırlayan/Yazan:

Şaban GÜNBEY

Em. İmam-Hatib

Rize/2018

M.16.11.2018 --- H.07 / Rebiü’l-Evvel (03) / 1440

جَم۪يعُ الْحُقُوقِ مَحْفُوظَةٌ، عَآئِدٌ لِشَعْبَانْ كُنْبَكْ.

Her hakkı mahfûz olup,

Şaban GÜNBEY’e âittir.