KÜN FEYEKÛN DUÂSI -VEYÂ-MÜNÂCAÂTI---دعـآء -أو- مناجات كن فـيـكـون

دعـآء -أو- مناجات   كن فـيـكـون

أَعُوذُ بِاللّٰهِ الْعَظيمِ وَبِوَجْهِهِ الْكَريمِ وَسُلْطَانِهِ الْقَديمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجيمِ. بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحيمِ. أَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمينَ. وَ الصَّلَا ةُ وَالسَّلَامُ  عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَاٰلِه وَصَحْبِه أَجْمَعينَ.

أَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجيمِ، بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحيمِ.



Allâh-ü Te’âlâ’nın huzûrundan kovulmuş olan Şeytân’ın şerrinden, saltanatı ezelî, vech-i yûce ve büyük olan, Allâh-ü Te’âlâ’ya sığınırım. Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.) Salât-ü selâm Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e O’nun âl ve ashâbına olsun.

Allâh-ü Te’âlâ’nın huzûrundan kovulmuş olan şeytânın şerrinden yine Allâh-ü Te’âlâ-ya sığınırım. Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

دُعَآءُ كُنْ فَيَكُونُ

وَصَلَّي اللّٰهُ عَلَي النَّبِيِّ الْكَريمِ. اَللّٰهُمَّ يَا رَبِّ! اَللّٰهُمَّ يَا رَبِّ! اَللّٰهُمَّ يَا رَبِّ! يَا رَحْمٰنُ يَا رَحيمُ. ﴿... اَلْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللّٰهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٢٣﴾ [سورة الحشر:٥٩/٢٣] ﴿ أَفَغَيْرَ دينِ اللّٰهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِى السّٰمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَاِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة آل عمرٰن:٣/٨٣]  ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ ﴿١﴾ اَللّٰهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿٣﴾وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ  ﴿٤﴾ [سورة الإخلاص:١١٢/١-٤] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللّٰهِ وَالْفَتْحُ ﴿١﴾ وَرَاَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِى دِينِ اللَّهِ اَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ اِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾ [سورة النصر:١١٠/١-٣] ﴿إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا ﴿١﴾ لِيَغْفِرَ لَكَ اللّٰهُ مَاتَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقيمًا ﴿٢﴾ وَيَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْرًا عزِيزًا ﴿٣﴾  ﴿إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا ﴿١﴾ لِيَغْفِرَ لَكَ اللّٰهُ مَاتَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقيمًا ﴿٢﴾ وَيَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْرًا عزِيزًا ﴿٣﴾  ﴿ إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا ﴿١﴾ لِيَغْفِرَ لَكَ اللّٰهُ مَاتَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقيمًا ﴿٢﴾ وَيَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْرًا عزِيزًا ﴿٣﴾  [سورة الفتح:٤٨/١-٣] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾  [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ ... نَصْرٌ مِنَ اللّٰهِ وَفَتْحٌ قَريبٌ وَبَشِّرِالْمُؤْمِنينَ ﴿١٣﴾ [سورة الصف:٦١/١٣] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه۪ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿أَفَغَيْرَ دينِ اللّٰهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِى السّٰمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَاِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة آل عمرٰن:٣/٨٣] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ ... قَالُوا إِنَّا لِلّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿١٥٦﴾ ﴾ [سورة البقرة:٢/١٥٦] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرٰيكَ مَاالطَّارِقُ ﴿٢﴾ اَلنَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿٤﴾ فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾ خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿٦﴾ يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿٧﴾ إِنَّهُ عَلٰى رَجْعِه لَقَادِرٌ ﴿٨﴾ يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿٩﴾ فَمَالَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿١٠﴾ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿١١﴾ وَالْاَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿١٢﴾ إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿١٣﴾وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿١٤﴾ إِنَّهُمْ يَكيدُونَ كَيْدًا ﴿١٥﴾ وَأَكيدُ كَيْدًا ﴿١٦﴾فَمَهِّلِ الْكَافِرينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ﴿١٧﴾ [سورة الطارق:٨٦/١-١٧] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ ... يَاْتيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ...﴾ [سورة النحل:١٦/١١٢] ﴿ ... وَاللّٰهُ خَيْرُالرَّازِقينَ ﴿١١﴾ [سورة الجمعة:٦٢/١١] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللّٰهِ بَاقٍ ... ﴾ [سورة النحل:١٦/٩٦] ﴿ ... وَاللّٰهُ خَيْرُالرَّازِقينَ ﴿١١﴾ [سورة الجمعة:٦٢/١١] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَآ أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ أَفَمَنْ يَمْشى مُكِبًّا عَلٰى وَجْهِه أَهْدٰى أَمَّنْ يَمْشى سَوِيًّا عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقيمٍ ﴿٢٢﴾ [سورة الملك:٦٧/٢٢] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] ﴿ لِايلَافِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾ إيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ ﴿٢﴾ فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هٰذَاالْبَيْتِ ﴿٣﴾ اَلَّذى أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَأٰمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾ [سورة القريش:١٠٦/١­-٤] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] يَا رَبِّ، يَا رَبِّ، يَا رَبِّ، يَا اللّٰهُ، يَا اللّٰهُ، يَا اللّٰهُ. ﴿ قُلِ اللّٰهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ  قَدِيرٌ ﴿٢٦﴾ تُولِجُ الَّيْلَ فِى النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِى الَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٢٧﴾ ﴾ [سورة آل عمران:٣/٢٦-٢٧] ﴿ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾ فَسُبْحَانَ الَّذى بِيَدِه مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾ [سورة يس:٣٦/٨٢-٨٣] أَشْهَدُ أَنْ لٰا إِلٰهَ إلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَريكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ. أَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى مُحَمَّدٍ وَ عَلٰى أٰلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلِّمْ أَجيبُوا أَيُّهَا الْمَلٰائِكَةُ وَ الرُّوحَانِيُّونَ الْمُوَكَّلُونَ بِهٰذِهِ الْاَسْمَاءِ الشَّريفَةِ وَ بِهٰذِهِ الْاٰيَاتِ الْكَريمَةِ لِدَعْوَتي في قَضَاءِ حَاجَتي.

KÜN FEYEKÛN DUÂSI -VEYÂ-MÜNÂCAÂTI

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın adıyla. Allâh keremli Nebî’ye salât etsin. Ey Allâh! Ey Rabbim! Ey Allâh! Ey Rabbim! Ey Allâh! Ey Rabbim! Ey Rahmân! Ey Rahîm!

“(Her şeyin yönetimi Kendisine âit olan ve tüm varlıkların yegâne mâlik ve sâhibi bulunan, istediğini üstün, dilediğini alçak kılabilen, hiçbir kimse tarafından yönetilmeyen ve azledilmesi düşünülemeyen bir) Melik’dir.

(Noksanlık gerektiren her şeyden son derece arınmış olan, bütün kâmil sıfatlar Kendisine âit olan, sınırlanamayan ve herhangi bir şekille düşünülemeyen bir) Kuddûs’dür.

(Tüm âfetlerden ve yok oluşlardan uzak olan, tüm selâmetler Kendisinden umulan ve dostlarını sürekli selâmlamakta bulunan bir) Selâm’dır.

(Kendi Zât’ına ve peygamberlerine evvelâ Kendisi inanan, yaratıkları zulümden, inananları da azâbdan emîn kılan bir) Mü’min’dir.

(Her şeyi hakkıyla koruyup gözeten ve her varlık üstünde hakkıyla gözcü olan bir) Müheymin’dir.

(Eşi-benzeri olmayan bir gâlibiyete sâhîb olan ve mertebesi aslâ düşürülemeyen bir) ‘Azîz-dir.

(Zorla da olsa dilediği yaratığını irâdesi yönünde mecbûr bırakabilen ve yaratıklarının tüm işlerini tam mânâsıyla yoluna koyan bir) Cebbâr’dır.

(Son derece büyüklük ve ululuk sâhibi olan ve kibir ancak Kendisine yakışan bir) Mütekebbir’dir!

“ … O, mülkün gerçek sâhibi, kutsâl (her türlü eksiklikten uzak), barış ve esenliğin kaynağı, güvenlik veren, gözetip koruyan, mutlâk güç sâhibi, düzeltip ıslâh eden ve dilediğini yaptıran ve büyüklükte eşsiz olan Allâh’tır. Allâh, onların ortak koştuklarından uzaktır.”[1]

“Göklerdeki ve yerdeki herkes ister istemez O’na boyun eğmişken ve O’na döndürülüp götürülecekken onlar Allâh’ın dîninden başkasını mı arıyorlar?”[2]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[3]

“De ki: “O, Allâh’tır, bir tektir. (1) Allâh Samed’dir. (Her şey O’na muhtaçtır; O, hiçbir şeye muhtâç değildir.) (2) O’ndan çocuk olmamıştır (Kimsenin babası değildir.) Kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir.) (3)Hiçbir şey O’na denk ve benzer değildir.” (4)[4]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[5]

“Allâh’ın yardımı ve fetih (Mekke fethi) geldiğinde ve insanların bölük-bölük Allâh’ın dînine girdiğini gördüğünde, Rabbine hamd ederek tesbîhde bulun ve O’ndan bağışlanma dile. Çünkü O, tevbeleri çok kabûl edendir.”[6]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[7]

“Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik.[8] (1) Tâ ki Allâh, senin geçmiş ve gelecek günâhlarını bağışlasın, sana olan ni’metini tamamlasın, seni doğru yola iletsin (2)ve Allâh sana, şanlı bir zaferle yardım etsin.” (3)[9]

 

“Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik.[10] (1) Tâ ki Allâh, senin geçmiş ve gelecek günâhlarını bağışlasın, sana olan ni’metini tamamlasın, seni doğru yola iletsin (2)ve Allâh sana, şanlı bir zaferle yardım etsin.” (3)[11]

 

“Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik.[12] (1) Tâ ki Allâh, senin geçmiş ve gelecek günâhlarını bağışlasın, sana olan ni’metini tamamlasın, seni doğru yola iletsin (2)ve Allâh sana, şanlı bir zaferle yardım etsin.” (3)[13]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[14]

“Seveceğiniz başka bir kazanç daha var: Allah’tan bir yardım ve yakın bir fetih (Mekke’nin fethi). (Ey Muhammed!) Mü’minleri müjdele!”[15]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[16]

“Göklerdeki ve yerdeki herkes ister istemez O’na boyun eğmişken ve O’na döndürülüp götürülecekken onlar Allâh’ın dîninden başkasını mı arıyorlar?”[17]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[18]

“Onlar:  Biz şüphesiz (her şeyimizle) Allâh’a âidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz” derler.”[19]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[20]

“Göğe ve Târık’a andolsun. (1) Târıkın ne olduğunu sen ne bileceksin? (2) O, (ışığıyla karanlığı) delen yıldızdır. (3) Hiçbir kimse (nefis) yoktur ki, mutlakâ onun üzerinde (amellerini kollayıp) koruyan biri vardır. (4)Öyleyse insan neden yaratıldığına bir baksın. (5) Fışkırıp çıkan bir sudan yaratıldı. (6) Bu su, bel ile kaburga kemikleri arasından çıkar. (7) Şüphesiz Allâh’ın onu, öldükten sonra tekrar diriltmeye de gücü yeter. (8) Bütün sırların yoklanacağı günü hatırla! (9) (O gün) artık insan için ne bir kuvvet vardır, ne de bir yardımcı. (10) Yağmurlu göğe andolsun, (11) Yarık yarık çatlamış yere andolsun. (12) Şüphesiz o Kur’an, hak ile bâtılı ayırd eden bir sözdür. (13) O, boş bir söz değildir. (14) Şüphesiz onlar bir tuzak kurarlar, (15) Ben de bir tuzak kurarım. (16) Artık sen inkârcılara mühlet ver; onlara biraz zaman tanı! (17).[21]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[22]

“Oraya (Etrafında bulunan) her taraftan bolca rızık gelmekteydi.”[23] “ … Allâh, rızık verenlerin en hayırlısıdır.”[24]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[25]

“(Dünyâ ni’metlerinden) Sizin yanınızda bulunan şeyler (ne kadar çok ve uzun süreli olsalar da bir gün mutlakâ) tükenecektir. Allâh nezdinde olan (dünyevî ve uhrevî mükâfat) lar ise devâmlı kalıcıdır!”[26] “ … Allâh, rızık verenlerin en hayırlısıdır.”[27]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[28]

“Şimdi, yüzüstü kapanarak düşe kalka yürüyen mi daha doğru gider, yoksa dosdoğru bir yolda dimdik yürüyen mi?”[29]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[30]

“Kureyş’i ısındırıp alıştırdığı; onları kışın (Yemen’e)ve yazın (Şam’a) yaptıkları yolculuğa ısındırıp alıştırdığı için, Kureyş de, kendilerini besleyip açlıklarını gideren ve onları korkudan emîn kılan bu evin (Kâbe’nin) Rabbine kulluk etsin.”[31]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[32]

Ey Rabb’im! Ey Rabb’im! Ey Rabb’im! Ey Allâh! Ey Allâh! Yâ Allâh! “Habîbim! İki cihan saâdeti istiyorsan, Bana duâ ederken:

“De ki: “Ey mülkün sâhibi olan Allâh’ım! Sen mülkü dilediğine verirsin. Dilediğinden de mülkü çeker alırsın. Dilediğini ‘azîz edersin, dilediğini zelîl edersin. Hayır, senin elindedir. Şüphesiz sen her şeye hakkıyla gücü yetensin. (26) Geceyi gündüze sokarsın, gündüzü geceye sokarsın. Ölüden diriyi çıkarırsın, diriden ölüyü çıkarırsın. Dilediğine de hesapsız rızık verirsin.” (27)[33]

“Bir şeyi (n meydâna gelmesini) dilediği zaman, O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) o şeye ancak “Ol!” buyurmasıdır. Böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) Her şeyin hükümrânlığı elinde olan Allâh’ın şânı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.” (83)[34]

“Ben şâhitlikte bulunurum ki; Allâh-ü Te’âlâ-dan başka hiçbir ilâh yoktur. O tektir, hiçbir ortağı yoktur. Yine şâhitlik ederim ki, şüphesiz Muhammed (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem) O’nun kulu ve Rasûlü’dür.

Ey Allâh-ım! Muhammed’e ve Muhammed’in Ehl-i Beyti’ne salât ve selâm eyle. Ey bu İsm-i Şerîfler’le ve Ââyet-i Kerîmeler’le görevli olan melekler ve ruhânîler! (İsteğimin yerine gelmesi için da’vetime) icâbet edin!..

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحيمِ.

﴿ بَديعُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَإِذَا قَضٰى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونَ ﴾ [سورة البقرة:٢/١١٧] ﴿ قَالَتْ اأَنّٰى يَكُونُ لى غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنى بَشَرٌ... ﴾ [سورة مريم:١٩/٢٠] ﴿ ... قَالَ كَذٰلِكِ اللّٰهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضٰى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴾ [سورة آل عمران:٣/٤٧] ﴿ إِنَّ مَثَلَ عيسٰى عِنْدَ اللّٰهِ كَمَثَلِ أٰدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ  لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴾ [سورة آل عمران:٣/٥٩] ﴿ وَهُوَ الَّذى خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ ... ﴾ [سورة الأنعام:٦/٧٣] ﴿ إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَىْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴾[سورة النحل:١٦/٤٠] ﴿ مَاكَانَ لِلّٰهِ أَنْ يَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضٰى أَمْرًا  فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴾ [سورة مريم:١٩/٣٥] ﴿ هُوَ الَّذى يُحْي وَيُميتُ فَإِذَا قَضٰى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴾ [سورة المؤمن:٤٠/٦٨]

اَللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذِه الْاٰيَاتِ وَمَا فيهَا مِنَ الْاَسْرَارِ إِقْضِ حَاجَتي فِي الدَّارَيْنِ إِنَّكَ عَلٰي كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ. أٰمينَ.

Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. (O Rahmân ve O Rahîm olan Allâh-ü Teâlâ’nın adıyla.)

“(O) göklerin ve yerin Bedî’idir (eşsiz ve örneksiz yaratıcısıdır). O bir iş (in meydâna gelmesin) e hükmettiği zaman, ona ancak: ‘Vâr ol!’ buyurur, o da hemen meydâna geliverir.”[35]

“O (Meryem, ‘aleyhe’s-selâm): ‘Benim için bir erkek çocuk nasıl olabilir? Oysa bana (eş olarak) hiçbir insan dokunmamıştır...’ dedi.”[36]

“O (Cebrâîl, ‘aleyhi’s-selâm da): ‘(Ey Meryem!)İşte sana! Allâh dilediğini böylece (hârikulâde bir şekilde)yaratmaktadır! (Artık O’nun sana babasız bir çocuk verebileceğini yadırgama! Zîrâ) O (bir şeyin meydâna gelmesine karar verip) bir işe hükmettiği zaman, ona ancak (harften ve sesten münezzeh olarak): ‘Vâr ol!’ buyurur da hemen meydâna geliverir, (Dolayısıyla senin Rabbin, yaratmak istediği şeyleri bâzen birtakım sebebler ve ana maddelerle yarattığı gibi, dilerse de hiç bir sebebe dayanmaksızın yoktan yaratabilir.) demişti.”[37]

“Allâh nezdinde ‘Îsâ’nın (babasız olarak yaratılmasının) şaşılacak durumu, gerçekten Âdem’in garip hâli gibidir. O (Allâh-ü Te’âlâ) onu (n bedenini, ana ve baba aracılığı olmaksızın, kuru, kara ve kokmuş) bir topraktan yaratmış, sonra kendisine: ‘Vâr ol!’ buyurmuştu, o da hemen (canlı ve mükemmel bir insan olarak) meydâna gelivermişti!”[38]

“Ancak O’dur O Zât ki; gökleri ve yeri hak (lı bir neden ve ins-ü cinnin imtihan yeri olması gibi büyük bir hikmet) ile yaratmıştır. O’nun (yaratmak istediği bir şeye) hak (ve hikmete dayalı) olan buyruğu, (harften ve sesten münezzeh olarak) ‘Vâr ol!’ buyurduğu vakitte (gerçekleşmekte) dir ki, o da hemen meydâna gelmektedir. (Dolayısıyla mükevvenâttaki hiçbir şey, Allâh-ü Te’âlâ-nın hikmetli emrinden hâriç bir şekilde meydâna gelemez.)”[39]

“(Bizim istediğimizi yapma gücümüzü uzak görmenin hiçbir mantıklı îzâhı olamaz. Zîrâ) Biz bir şeyi (n meydâna gelmesini)istediğimiz zaman ona buyruğumuz, (harften ve sesten münezzeh olarak)ancak ona: ‘Vâr ol!’ buyurmamızdır ki, o da hemen meydâna geliverir.”[40]

“Çocuk edinmek Allâh için aslâ olacak bir şey değildir! (Çocuk edinmekten, tenzîh, takdis, arılık ve) tesbîh O’na! O, bir şey (i meydâna getirmey) e karar verdiği zaman ona ancak (harften ve sesten münezzeh olarak): ‘Vâr ol!’ buyurur, o da hemen meydâna geliverir.”[41]

“O bir şeyi (n meydâna gelmesini) istediği zaman O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) ona ancak: ‘Vâr ol!’ buyurmasıdır, böylece o da hemen meydâna geliverir.”[42]

“Ancak O’dur O Zât ki; (ölüleri) diriltmektedir ve (dirileri) öldürmektedir! O, bir iş (in meydâna gelmesin) e hükmettiği zaman, ona ancak “Vâr ol!” buyurur, o da hemen meydâna geliverir.”[43]

“Ey Allâh! Bu Âyetler hakkı için ve bunlarda bulunan sırlar bahşi için; iki cihanda da murâdımı ver. Şüphesiz ki Sen her şeye hakkıyla gücü yetensin. Âmîn.

BU DUANIN FAZÎLETİ

Bu duâda, Kur’ân-ı Kerîm’in birçok Âyet-i Kerîmesi’nde geçen;

"كُنْ فَيَكُونُ"

“(Allâh-ü Te’âlâ yaratmak istediği herhangi bir şeye) ‘Vâr ol!’ (buyurur)o da hemen vâr olur” mânâsına gelen “Kün feyekûn” Kavl-i Şerîf’i bulunan tüm Âyetler zikredildiği için bu duâyı ihlâs ile okuyanların kısa bir zaman içinde hayırlı murâdları hâsıl olur.

Hadîs-i Şerîf’te:

"خُذْ مِنَ الْقُرْأٰنِ مَا شِأْتَ لِمَا شِأْتَ".

“Kur’ân (-ı Kerîm)’dan dilediğin şeyi, dilediğin niyete al”. Buyrulduğu üzere, bu duâyı okuyan kişi, Allâh-ü Te’âlâ-nın: “Ol”emrinin, kendi murâdına yöneldiğine i’tikâd etmesi hâlinde daha çabuk te’sîr görür.[44]

---

[1] Haşr Sûresi, 59/23’den.

[2] Âl-i ‘Imrân Sûresi, 3/83.

[3] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83; “O bir şeyi (n meydâna gelmesini)istediği zaman O’nun emri, (harften ve sesten münezzeh olarak) ona ancak: ‘Var ol!’ buyurmasıdır, böylece o da hemen meydâna geliverir. (82) (Tenzîh ve) teşbîh O Zât’a ki; her şeyin (görünen ve görünmeyen tüm yönleriyle) gerçek mülkü O’nun (kudret) elindedir, siz de ancak O’na döndürüleceksiniz!” (83) (Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83

[4] İhlâs Sûresi, 112/1-4.

[5] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[6] Nasr Sûresi, 110/1-3. “(Habîbim!) Allâh’ın (düşmanlarına karşı sana) yardımı ve(şirk beldelerini) fetih geldiği zaman. Bir de sen (Mekke, Tâif ve Yemen ehliyle, Hevâzin vesâir Arab kabîlelerine mensûb) insanları (evvelce tek tek Müslüman oluyorlarken, daha sonra) kalabalık cemaatler hâlinde Allâh’ın dinine giriyorlarken gördüğünde. Artık (Sübhânellâhi ve bi-hamdihî ve estağfirullâh-e ve etûbü ileyh” diyerek) Rabbinin hamdiyle birlikte tesbîhte bulun. Ve (O’nun, şânına yakışmayan tüm noksanlıklardan uzak olduğunu ifâde et, bir de nefsini kırmak ve amelini küçümsemek için) O’ndan bağışlanma taleb et! Muhakkâk ki O, dâimâ (tevbeleri çokça kabûl eden bir) Tevvâb olmuştur.” (Nasr Sûresi, 110/1-3.)

[7] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[8] Âyet-i Kerîme’deki “FETİH” ile daha sonra gerçekleşecek Mekke fethi kastedilmektedir. Ayrıca sûrenin inmesinden önce gerçekleşen ve Mekke fethine zemin hazırlamış olan Hudeybiye barışının kastedilmiş olması da mümkündür.

[9]Fetih Sûresi, 48/1-3. “(Habîbim!) Allâh’ın (düşmanlarına karşı sana) yardımı ve (şirk beldelerini) fetih geldiği zaman. Bir de sen(Mekke, Tâif ve Yemen ehliyle, Hevâzin vesâir Arab kabîlelerine mensûb) insanları (evvelce tek tek Müslüman oluyorlarken, daha sonra) kalabalık cemaatler hâlinde Allâh’ın dinine giriyorlarken gördüğünde. Artık (Sübhânellâhi ve bi-hamdihî ve estağfirullâh-e ve etûbü ileyh” diyerek) Rabbinin hamdiyle birlikte tesbîhte bulun. Ve (O’nun, şânına yakışmayan tüm noksanlıklardan uzak olduğunu ifâde et, bir de nefsini kırmak ve amelini küçümsemek için) O’ndan bağışlanma taleb et! Muhakkâk ki O, dâimâ(tevbeleri çokça kabûl eden bir) Tevvâb olmuştur.” (Fetih Sûresi, 48/1-3.)

[10] Âyet-i Kerîme’deki “FETİH” ile daha sonra gerçekleşecek Mekke fethi kastedilmektedir. Ayrıca sûrenin inmesinden önce gerçekleşen ve Mekke fethine zemin hazırlamış olan Hudeybiye barışının kastedilmiş olması da mümkündür.

[11]Fetih Sûresi, 48/1-3. “(Habîbim!) Allâh’ın (düşmanlarına karşı sana) yardımı ve (şirk beldelerini) fetih geldiği zaman. Bir de sen(Mekke, Tâif ve Yemen ehliyle, Hevâzin vesâir Arab kabîlelerine mensûb) insanları (evvelce tek tek Müslüman oluyorlarken, daha sonra) kalabalık cemaatler hâlinde Allâh’ın dinine giriyorlarken gördüğünde. Artık (Sübhânellâhi ve bi-hamdihî ve estağfirullâh-e ve etûbü ileyh” diyerek) Rabbinin hamdiyle birlikte tesbîhte bulun. Ve (O’nun, şânına yakışmayan tüm noksanlıklardan uzak olduğunu ifâde et, bir de nefsini kırmak ve amelini küçümsemek için) O’ndan bağışlanma taleb et! Muhakkâk ki O, dâimâ (tevbeleri çokça kabûl eden bir) Tevvâb olmuştur.” (Fetih Sûresi, 48/1-3.)

[12] Âyet-i Kerîme’deki “FETİH” ile daha sonra gerçekleşecek Mekke fethi kastedilmektedir. Ayrıca sûrenin inmesinden önce gerçekleşen ve Mekke fethine zemin hazırlamış olan Hudeybiye barışının kastedilmiş olması da mümkündür.

[13]Fetih Sûresi, 48/1-3. “(Habîbim!) Allâh’ın (düşmanlarına karşı sana) yardımı ve (şirk beldelerini) fetih geldiği zaman. Bir de sen(Mekke, Tâif ve Yemen ehliyle, Hevâzin vesâir Arab kabîlelerine mensûb) insanları (evvelce tek tek Müslüman oluyorlarken, daha sonra) kalabalık cemaatler hâlinde Allâh’ın dinine giriyorlarken gördüğünde. Artık (Sübhânellâhi ve bi-hamdihî ve estağfirullâh-e ve etûbü ileyh” diyerek) Rabbinin hamdiyle birlikte tesbîhte bulun. Ve (O’nun, şânına yakışmayan tüm noksanlıklardan uzak olduğunu ifâde et, bir de nefsini kırmak ve amelini küçümsemek için) O’ndan bağışlanma taleb et! Muhakkâk ki O, dâimâ(tevbeleri çokça kabûl eden bir) Tevvâb olmuştur.” (Fetih Sûresi, 48/1-3.)

[14] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[15] Saff Sûresi, 61/13.

[16] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[17] Âl-i ‘Imrân Sûresi, 3/83.

[18] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[19] Bakara Sûresi, 2/156’dan.

[20] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[21] “Andolsun göğe ve Târık’a. Târık’ın ne olduğunu sana bildirmiş olan şey nedir? (ışığıyla karanlığı) delici olan yıldızdır! Hiçbir nefis yoktur ki, mutlakâ onun üzerinde (amellerini kollayıp) koruyan biri vardır. (Nitekim her insanın yanında, onun yaptıklarını yazan ve kaderi dışındaki tehlikelerden koruyan farklı melekler vardır.) Öyleyse insan hangi şeyden yaratılmış olduğuna (bir) baksın; O, atılgan suyun (barındırdığı milyonlarca canlı hücrenin rahme girmeyi başarabilen) bir parçasından yaratılmıştır ki; O (su), (babanın) bel kemiği ile (annenin) göğüs kemikleri arasından çık (ıp, anne rahminde birbirine karış) maktadır. Muhakkâk ki O   (Allâh-ü Te’âlâ her şeye kâdirse de), özellikle onu (yoktan vâr etmesinin ardından, öldürüp toprak ettikten sonra tekrar hayâta) döndürmeye elbette (gücü yeten bir) Kâdir’dir. O tüm gizlilerin araştırılıp iyiyle kötünün birbirinden ayrılacağı günde (Rabbi onu diriltecektir!) artık onun için ne (başına geleni savuşturacak) bir güç, ne de bir yardımcı yoktur! Yemîn olsun; o (her sene aynı mevsimleriyle ve bol yağmurlarıyla menfaatleri insanlara) dönüşlü olan göğe! Bir de andolsun; o (bitkilerle, ağaçlarla ve gözelerle) yarılan yere ki! Muhakkâk o (Kur’ân-ı Kerîm), elbette (hakla bâtıl arasını) tamâmen ayıran bir sözdür. O aslâ bir şaka (oyun ve eğlence malzemesi) değildir!(Bilakis tümüyle ciddiyettir.) Şüphesiz ki o (kâfir ola) nlar(Kurân’ın nûrunu söndürmek için) tam bir tuzak kurarak hîle yapmaktadırlar. Ben de bir hîle karşılığı olarak (haklarındaki murâdımı bilmedikleri bir yönden kendilerini azar azar helâke yaklaştırarak onlara) cezâ vermekteyim! (Habîbim!) O halde sen kâfirlere mühlet ver. Ve onlar (ı cezâlandırmay) ı birazcık daha geciktir!” (Târık Sûresi, 86/1-17)

[22] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[23] Nahl Sûresi, 16/112’den.

[24]Cum’â Sûresi, 62/11’den; “Zâten (kullar hiçbir şey yaratma imkânına sâhip olamayıp, te’mîn ettikleri imkânlar da sebebiyetten öte geçemediğine göre,) rızık verenlerin en hayırlısı ancak Allâh’tır!” Cum’â Sûresi, 62/11’den.

[25] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[26] Nahl Sûresi, 16/96’dan.

[27]Cum’â Sûresi, 62/11’den; “Zâten (kullar hiçbir şey yaratma imkânına sâhip olamayıp, te’mîn ettikleri imkânlar da sebebiyetten öte geçemediğine göre,) rızık verenlerin en hayırlısı ancak Allâh’tır!” Cum’â Sûresi, 62/11’den.

[28] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[29]Mülk Sûresi, 67/22; “Peki, o, yüzü üstü tökezlenici bir halde (düşe kalka) yürüyen (Ebû Cêhil gibi) kimse mi daha hidâyettedir, yoksa dos-doğru bir yol üzere dimdik yürüyen (ve ayağı hiç kaymayan Muhammed (sallellâh-ü ‘aleyh-i ve sellem gibi) bir zât mı?” (Mülk Sûresi, 67/22).

[30] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[31] Kureyş Sûresi, 107/l-4; “Kureyş’i (yolculuklarında esenlik ve güvenliğe) ülfet ettirdiği için; Onları kış (ın Yemen’e) ve yaz(ın Şam’a doğru yapacakları ticâret) göçüne alıştırdığı için; İşte (bu nedenle) ibâdet etsinler şu Beyt’in Rabbine (ki, Ka’be-i Muazzama’yı fil ordusundan ve bütün tehlikelerden ancak O korumuştur); O Zât’a ki; (leş yemeye muhtaç kaldıkları) büyük bir açlıktan dolayı onları yedirmiştir. (Cüzzam ve vebâ gibi salgın hastalıkların korkusundan ve fil ordusu gibi saldırıların meydâna getireceği) şiddetli bir korkudan da onları güvenli kılmıştır!” (Kureyş Sûresi, 107/l-4).

[32] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[33]Âl-i ‘Imrân Sûresi, 3/26-27; “Ey mülkün Mâliki olan Allâh! (Saltanat ve) mülkü dilediğine verirsin, dilediğinden de mülkü çekip alırsın! Dilediğini (dünyâda yâhut âhirette veya her ikisinde de yardım ve tevfîkme mazhar kılarak) ‘aziz (ve değerli) edersin. Dilediğini de (iki cihanda rezîl-ü rüsvây ederek) zelîl (ve alçak) edersin! Bütün hayırlar (ve şerler) ancâk Senin (kudret) elindedir(ki, onun mâhiyeti kullarca ma’lûm değildir). Şüphesiz ki Sen (güçlü veyâ âciz kılma, yüceltme ya da alçaltma dâhil) her şeye (hakkıyla gücü yeten bir) Kadîr’sin! (Gecenin saatlerinden bir kısmını eksiltip gündüze katarak) geceyi gündüze girdirirsin, (gündüzün saatlerim noksanlaştırıp geceye ilâve ederek) gündüzü de geceye girdirirsin. Ölüden diriyi çıkarırsın; diriden de ölüyü çıkarırsın! Dilediğini de (darlık ve Fakirliğe uğratmadan) hesapsız olarak rızıklandırırsın!” (Âl-i ‘Imrân Sûresi, 3/26-27).

[34] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82-83.

[35] Bakara Sûresi, 2/117.

[36] Meryem Sûresi, 19/20.

[37] Âl-i ‘Imrân, 3/47.

[38] Âl-i ‘Imrân, 3/59.

[39] En’âm Sûresi, 6/73.

[40] Nahl Sûresi, 16/40.

[41] Meryem Sûresi, 19/35.

[42] Yâ-Sîn Sûresi, 36/82.

[43] Mü’min Sûresi, 40/68.

[44] Risâle-i Ahmediyye (29), Salevât-ı Kübrâ, Mütercim: Ahmet Mahmut ÜNLÜ (Cübbeli Ahmet Hoca efendi), Arifan Yay., Eyüp/İstanbul, 1429/2008; (Abdurrahîm Yûsüf, es-Salevâtü’l-Kübrâ, 4-9).