“ALLÂH HER KİMİN HAYRINI
İSTERSE ONA DÎN HUSÛSUNDA BÜYÜK BİR ANLAYIŞ VERİR.” --- مَنْ يُرِدِ اللّٰهُ
بِه خَيْرًا يُفَقِّهْهُ فِي الدّينِ
٧١-
حَدَّثَنَا
سَعيدُ بْنُ عُفَيْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ، عَنْ يُونُسَ، عَنِ ابْنِ
شِهَابٍ، قَالَ: قَالَ حُمَيْدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمٰنِ، سَمِعْتُ مُعَاوِيَةَ،
خَطيبًا يَقُولُ سَمِعْتُ النَّبِيَّ ﷺ
يَقُولُ: "مَنْ يُرِدِ اللّٰهُ بِه خَيْرًا يُفَقِّهْهُ فِي الدّينِ، وَإِنَّمَا
أَنَا قَاسِمٌ وَاللّٰهُ يُعْط۪ي،
وَلَنْ تَزَالَ هٰذِهِ الْاُمَّةُ قَائِمَةً عَلٰى أَمْرِ اللّٰهِ، لاَ
يَضُرُّهُمْ مَنْ خَالَفَهُمْ، حَتّٰى يَأْتِيَ أَمْرُ اللّٰهِ"[1]
71---
... İbn Şihâb dedi ki: Humeyd İbn Abdirrahmân şöyle dedi: Ben Mu‘âviye İbn Ebî
Süfyân’dan hutbe yaparken işittim; şöyle diyordu: --- Ben Peygamber (sallellâh-ü
‘aleyh-i ve sellem)’den işittim, şöyle buyuruyordu:
--- “Allâh her kimin hayrını isterse ona dîn husûsunda
büyük bir anlayış verir. Ben (verici değil) yalnız taksîm
ediciyim. Veren ise Allâh’tır. Bu ümmet Allâh’ın (kıyâmet) emri zuhûr
edinceye kadar Allâh’ın dîni üzerinde hep sebat edip duracak ve kendilerine
muhâlefet edenler onlara zarar veremeyecektir.”[2]
KÂBE-İ MU’AZZAMA’NIN
İÇİNDEKİ ÜÇ DİREK VE İSİMLERİ
(1)
يا حنان HANNÂN! Sonsuz merhamet sâhibi olan, çok acıyan.
(2)
يا منان MENNÂN! Hakîki iyilik
ve ihsân sâhibi olan, çok bağış yapan.
(3)
يا ديان DEYYÂN! Kullarının
hiçbir amelini zâyi etmeden karşılığı veren.
[1] الكتاب:
صحيح البخاري، كتاب العلم (٣)، باب، من يرد الله به خيرا يفقهه في الدين (١٠)، رقم
الحديث: ٧١، ص:١٨؛ كتاب فرض الخمس (٥٧)، باب قول الله تعالى: ﴿ فأن لله خمسه
وللرسول ﴾ [الأنفال:٤١] (٧)، رقم الحديث: ٣١١٦، ص:٤٢١. الكتاب الإعتصام بالكتاب و
السنة (٩٦)، باب قول النبي صلى الله عليه وسلم: "لا تزال طائفة من أمتي ظاهرين
على الحق" يقاتلون وهم أهل العلم (١٠)، رقم الحديث: ٧٣١٢، ص:١٠٠٥؛ الكتاب:
صحيح مسلم، كتاب الزكاة (١٢)، باب النهي عن المسألة (٣٣)، رقم الحديث: ١٠٠ – (١٠٣٧)،
ص:٣٩٩.
[2] Sahîh-ı
Buhârî, Kitâbü’l-‘Ilm (3), “Allâh her kimin hayrını isterse ona dîn
husûsunda büyük bir anlayış verir." Bâbı (10), Hadîs no:71, s.18; Sahîh-ı
Müslim, Kitâbü’z-Zekât (12), Dilenmekten
Nehi Bâbı (33), Hadîs
no:100- (1037), s.399.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder