20 Haziran 2012 Çarşamba

HZ. PEYGAMBERİMİZ MUHAMMED MUSTAFÂ (S.A.V.)’İN KISACA HAYÂTI VE KRONOLOJİSİ


--- بسم الله الرحمن الرحيم ---
Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm.

(O Rahmân Ve O Rahîm Olan Allâh-ü Te’âlâ’nın Adıyla.)
وَجُودِكَ وَكَرَمِكَ يَا اَكْرَمَ الْاَكْرَم۪ينَ وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَأٰلِه۪ وَصَحْبِــه۪ وَسَلَّمَ.
Ey kerem sâhiblerinin en yûcesi olan Allâh’ım!.. İşlediğim günâhları, ihsânınla, lütfunla, cömertliğinle, kereminle bağışla. Efendimiz Muhammed’e, âilesine ve ashâbına salavât getir, rahmetini ihsân eyle.

“Şüphesiz Allâh ve melekleri Peygamber’e salât ediyorlar.[1]Ey îmân edenler! Siz de O’na salât edin, selâm edin.”[2]

Ezelden ebede kadar her hamd edenin hamdi, mahlûkâtı yoktan yaratan, hareket ettiren Allâh-ü Te’âlâ içindir. Bundan sonra salât; önderlikte seçilmiş olan zât üzerinedir. Hamd âlemlerin Rabbine, Salât ve Selâm –kıyâmet gününe kadar devâmlı olrak- Efendimiz, Hz. Muhammed (aleyhi’s-salât-ü ve’s-selâm)’e O’nun Âl ve Eshâbı’nın üzerine olsun.

 Hz. Muhammed (s.a.v)’in Hayâtı (Özet)

BABASI: Abdullah, Kureyş Kabîlesin’den, Hâşimoğulları soyundan. (Abdülmuttalib’in oğlu)

ANNESİ: Âmine, kureyş kabilesin’den, zühreoğulları soyu’ndan. (vehb’in kızı)

DEDESİ: (BÜYÜK-BABASI): Abdülmuttalip, mekke’nin ileri gelenlerinden. zemzem suyu’nun kaynağını yeniden yaptırmıştır.

DOĞUMU: 20 Nisan 571 pazartesi günü sabaha karşı mekke’de doğdu. ay takvimine göre rebîul’evvel ayının 12. gecesidir. efendimiz’i sevgiyle ve şefaatini dileyerek andığımız doğum günündeki geceye mevlid kandili denir.

Doğduğu gece meydâna gelen olaylar:

1-      Kâbe içindeki putlar yıkıldı.
2-      Mecûsîlerin bin yıldır söndürmeden taptıkları ateşleri söndü.
3-      İran’daki Kisrâ’nın sarayından 14 burç yıkıldı.
ADI: Muhammed: çok çok övülen, çok övülmüş, güzel huyları olan kişi demektir. Bu ismi o’na dedesi Abdülmuttalip vermiştir. Umarım O’nu yerde halk, gökte Hakk över demiştir.

DİĞER İSİMLERİ: Ahmed, Mahmud ve Mustafa’dır.

SÜT-ANNESİ: Halime, Sa’d-oğullları Kabîlesin’nden fakir bir kadındır. Kocasının adı Hâris, Peygamberimiz’in süt-kardeşi (ablası) olan kızının adı Şeymâ’dır.

Peygamberimiz (s.a.v.);

v  Sekiz aylıkken konuşur,
v  İki yaşına bastığında da gösterişli bir çocuk olur.
v  Dört yaşına kadar süt-annesi halime’nin yanında kaldı.
v  Beş yaşına bastığında annesi Âmine’ye teslim edildi.
v  Altı yaşında iken annesiyle berâber babasının kabrini ziyâret etmek ve dayılarıyla tanışmak için Medîne’ye gitti. Dönüşte annesi Âmine, Ebvâ denilen kasabada hastalandı ve henüz kervan yola koyulmadan da vefât etti. Hizmetçileri Ümmü Eymen o’nu alarak Mekke’ye getirdi ve dedesi Abdülmuttalib’e teslim etti.
v  Sekiz yaşına kadar dedesi Abdülmuttalib’le kaldı. Abdülmuttalip ölüm döşeğindeyken sevimli torununu, merhamet ve şefkatine çok güvendiği fakir oğlu Ebu Tâlib’e emânet etti.

GENÇLİĞİ:
On iki on üç yaşlarında iken amcası Ebu Tâlip’le bir ticaret kervanına katılıp Suriye’ye yola çıktı. Busrâ denen yerde Bahîra adında bir papaz o’nun son peygamber olacağını verdiği cevaplar ve sırtında bulunan et beni şeklindeki iki kürek kemiği arasında bulunan Nübüvvet Mührü’nden (Peygamberlik Mührü) anladı. Suriye (Şam)’deki yahudilerden endişe eden Ebu Tâlip, alış-verişi busra’da yaparak mekke’ye döndü.


MUHAMMEDÜ’L-EMÎN: Hiç yalan söylemediği için ve doğruluktan ayrılmadığı için “Güvenilir Muhammed” anlamındaki bu lâkapla çağırılmaya başlandı.

v  On yedi yaşında iken güney’e yemen tarafına bir ticâret kervanıyla gitti ve ticareti öğrendi.

EVLİLİĞİ VE PEYGAMBER OLANA KADAR GEÇEN HAYATI
Yirmi beş yaşında iken amcası Ebu Tâlip ve Hz. Hatîce’nin kölesi Meysere’nin aracılığıyla iki kez evlilik yapmış ve her defasında kocası ölmüş olan güzel olmasından öte çok güzel ahlâkı olan kırk yaşındaki Hz. Hatîce ile evlendi.

HZ. HATİCE’DEN 2’Sİ ERKEK, 4’Ü KIZ TOPLAM 6 ÇOCUĞU OLDU.

Bu Çocukların İsimleri;

Kızları;

1-      Rukiyye,
2-      Ümmü Gülsüm,
3-      Zeynep,
4-      Fâtıma;

Oğulları;

5-      Kâsım,
6-      Abdullah’tır.
7-      Yedinci çocuğu olan oğlu İbrahim, Habeşistan Kralı Necâşî’nin kendisine hediye ettiği câriye (bayan köle) Mısırlı Mâriye (Maria)’den olmuştur.

Kızı Hz. Fâtıma, Efendimiz (s.a.v.)’dan 6 ay sonra vefât eder. Evli veyâ bekâr olarak değişik yaşlarda ölen diğer 6 çocuğu kendisinden önce ölür.

Hz. Fâtıma, Ebu Tâlip’in oğlu Hz. Ali ile evlenir ve Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin dünyaya gelir. Bugün Efendimiz’in soyu kızı Hz. Fâtıma’dan devam etmektedir.

Kâbe’de bulunan ve Haceru’l-Esved (Kara Taş) denen taşı yerine koymada ihtilâfa düşen insanlara hakemlik yaptı. Buna “Kâbe hakemliği” denir. Bugün Kâbe’nin içinde yer aldığı câmiye de Mescid-i Harâm denilmektedir.

Hılfü’l-Fudûl (Erdemliler Birliği)’e katılarak bir mazlumun hakkını bir zâlimin elinden alan insanlarla çalıştı.

PEYGAMBERLİĞİ
Mekke yakınındaki Cebel-i Nûr (Nûr Dağı)’da Hira Mağara’sında 610 yılının Ramazan ayında ilk vahiy geldi ve son peygamber olduğu kendisine müjdelendi. Kur’ân-ı Kerîm, Kadir Gecesi indirilmeye başlandı.
Korkmuş, ürpermiş ve heyecanlanmış olduğu halde evine döndü. Hz. Hatîce ilk inanan kişi oldu.

İLK MÜSLÜMANLAR:
1-      Eşi Hz. Hatîce,
2-      Çocuk yaştaki Hz. Ali,
3-      Yakın arkadaşı Hz. Ebû Bekir,
4-      Hürriyetine kavuşturduğu (âzatlı) kölesi Hz. Zeyd,
5-      O zaman köle olan Hz. Bilâl-i Habeşî.

İslâm’a dâvet önce gizli gerçekleşti, sonra yakın akrabalarını İslâm’a dâvet etti. Açık dâvet başlayınca işkenceler de başladı. Ammâr’ın annesi Sümeyye ve babası Yâsir işkencelere maruz kaldılar ve islâm’ın ilk şehitleri oldular.

Peygamber Efendimiz’in kendisine inananlara ders verdiği, berâber ibâdet ettiği, bu şekliyle İslâm’ın ilk medresesi (üniversitesi) sayılan ev mekke’de Erkam bin Ebi’l-Erkam’a âitti.

İslâm’a inanan 40’ıncı müslüman Hz. Ömer oldu. Habeşistan kralı Necâşî müslümanları iyi karşıladı ve gizlice de müsüman oldu. Müslüman olarak da öldüğü için, Efendimiz tarafından Medîne döneminde gıyâbî cenâze namazı kılındı.

Müşrikler peygamberliğin 7. Yılında Peygamberimiz, müslümanlarla ve akrabalarıyla olan bütün ilişkilerini kesme yani boykot kararı aldılar. Onlarla konuşmadılar, ticâret yapmadılar, onları şehrin kenar bir mahallesine sürdüler. Önemli kararları kâbe duvarına astıkları için bu kararı da Kâbe’nin duvarına astılar. Üç yıl sonra boykot metninin böcekler tarafından yenildiğini görünce korktular ve boykotu kaldırdılar. Ancak sıkıntılarla geçen bu üç yıl Efendimiz’in sevgili eşi Hz. Hatîce başta olmak üzere müslümanları çok zorda bıraktı. Hz. Hatîce rahatsızlanarak vefât etti. Daha sonra da İslâm’ı kabul etmemekle berâber sevgili yeğenini bir an olsun yalnız bırakmayan Ebu Tâlip öldü. Oğlu Kâsım da aynı tarihte öldü. Tarihte bu yıla hüzün yılı denir.
İnsanları Allâh’ın dînine dâvet etmek için yardımcısı Zeyd ile gittiği Tâif şehrinde taşlandı. Bir gece Mescid-i Harâm’dan alınıp Mescid-i Aksâ’ya götürüldü ve Rabbi’nin huzûruna göğe çıkarılarak Mi’râcdenilen hadiseyle acılarını unuttu ve rahatladı.
Medine’den mekke’ye gelenlere İslâm’ı anlattı ve ilk yıl 6 kişi müslüman oldu. Ertesi yıl peygamberliğin 12. yılında gelen 12 kişilik bir grup, Mekke yakınlarında bir vâdide gizlice buluşup müslüman oldu ve o’na ömür boyu sahip çıkacaklarına söz verdiler. Söz verme demek olan bu biata, Birinci Akabe Biatı (söz verme, sözleşmesi) denir.
Mus’ab bin Umeyr’i Medîne’ye hoca olarak gönderdi. Peygamberliğin on üçüncü yılında Medine’den Mus’ab’ın gayretleriyle müslüman olan 75 kişi geldi ve Peygamberimiz’e bağlılıklarını ilân ettikleri İkinci Akabe Biatı gerçekleşti. Efendimiz’i ve bütün müslümanları Medîne’de koruyacaklarına söz verdiler.

HİCRETİ
Mekke’de işkenceler artınca Mekkeli müslümanlar Medine’ye hicret etti. Peygamberimiz de yatağına Hz. Ali’yi yatırarak yanında bir rehber ve Hz. Ebû Bekir ile birlikte 622 yılında Medîne’ye hicret etti.

622 Milâdî yılı, hicrî takvimin başlangıcı kabul edildi. Medîne’ye hicret ederken Sevr Mağarası’na sığındı. Mağaranın ağzına bir örümceğin ve güvercinin yuva yapması onları müşriklerden korudu.

Kubâ Beldesi’ne geldiğinde küçük bir mescit yaptırdı ve cuma’ namazı kıldırdı. Kubâ mescidi yapılan ilk câmidir.

Medîne’de, bugün kabri İstanbul’da Eyüp İlçesi’nde bulunan Ebû Eyyüb el-Ensarî’nin evinde 7 ay kaldı.

Mekkeli hicret eden müslümanlara “Muhacir”, medîneli yardım eden müslümanlara da “Ensâr” denilmiştir. Mekkelilerle medîneliler arasında “Muâhat” denilen ve tarihte bir benzeri daha olmayan kardeşlik gerçekleşmiştir.

Medîne’de ilk iş olarak kendisinin de inşaatında bizzat çalıştığı bir câmi yaptırdı. Daha sonra yenilenen ve bugün kabrinin de içinde yer aldığı caminin adı “Mescid-i Nebî” veya diğer adıyla “Mescid-i Nebevî” dir.

Mescid-i Nebî’nin bitişiğinde Peygamberimiz’in evinin yanında kendilerine “Ashâb-ı Suffa” denilen Mekke’den gelen gençlerin bulunduğu suffa yani odalar da bulunuyordu. Bu genç sahabîler Kur’ân ve Sünneti yazıyorlardı. İhtiyaçları zengin müslümanlar tarafından giderilen bu gençlerin tek işi ilim öğrenmekti.

Peygamberimiz Medîne’de kurduğu İslâm Devleti’nin başkanıydı.

Allâh’a ve Peygamberi’ne kalbiyle îmân etmediği halde diliyle îmân ettiğini söyleyen ve iki-yüzlü anlamında kendilerine “Münâfık” denilen insanlar da Medîneliler arasında bulunuyordu. Münâfıklar Hz. Ayşe’ye iftira da attılar ve bu olaya “İfk Hâdisesi” denir.

Namaz kılınırken önceleri bugün Filistin devletinin sınırları içinde yer alan Mescid-i Aksa’ya dönülürdü. Gelen bir Âyet’le müslümanların yeni kıblesi “Kâbe” oldu.

Peygamberlerin peygamberliklerini ispatlamak için gösterdiği olağanüstü olaylara “Mu’cize” denir ve Efendimiz (s.a.v.)’in mu’cizelerinden biri olan ve “Şakk-ı Kamer” denilen ay’ın ikiye bölünmesi mu’cizesini gerçekleştirmiştir.

“Aşere-i Mübeşşere” (müjdelenen on kişi) denilen ve dünyada iken Cennet’le müjdelenenlerin isimlerini açıkladı.
624 yılında müşriklerle müslümanlar arasında olan, Peygamberimiz’in de katıldığı ilk savaş “Bedir Savaşı”dır. İslâm dîni’nin en büyük düşmanı olma konusunda sembolü olan Ebu Cêhil bu savaşta öldürülmüştür.
625 yılında müslümanların müşrikler karşısında zor anlar yaşadığı, onlarca şehit verdikleri ilk kanlı savaş “Uhud Savaşı”dır. Hz. Hamza, daha sonra müslüman olacak olan Vahşî bin Harb tarafından bu savaşta şehit edilmiştir.
Hudeybiye Anlaşması 628 Yılında gerçekleşti.
On bin kişilik bir orduyla 630 yılında “Mekke’nin Fethi” gerçekleşti.
Rum (Bizans) kralı Heraklius, habeş kralı Necaşî, İran Kisrası Hürmüz ve Mısır, Gassan, Yemâme gibi bâzı devlet başkanlarına islâm’a dâvet mektubu gönderdi.
Yüz on dört bin kişinin katıldığı, ölümüne yakın tarihte gerçekleşen ve ömrünün ilk ve son haccı olan “Vedâ Haccı”nı yaptı. “Vedâ Hutbesi” diye bilinen meşhûr hutbesini de burada okudu ve müslümanlara Allâh’ın Kitabı olan Kur’ân-ı Kerîm’i ve “Hadîs” de denilen “Sünnetini” bıraktığını söyledi.

Peygamberimiz’i sağlığında gören ve o’nun sohbetine katılmış, acı ve sevinçleri paylaşmış olan müslümanlara “Sahâbe”, “Sahabî” veya “Ashâb” denmektedir. Hz. İsa’ya sağlığında inanan on kişiye de “Havarî” denilmektedir.
Genç komutan Üsâme bin Zeyd’in komuta ettiği bir orduyu bizans üzerine gönderdi.
8 Haziran 632 Pazartesi günü öğleye doğru 63 yaşındayken (miladî yıla göre 61 yaşında) Medîne’de Mescid-i Nebî’nin bitişiğinde bulunan Hz. Âişe’nin odasında vefât etti. (Refîk-i Â’lâ-ya ulaştı.)[3]
Hz. Ömer: --- “Kim Muhammed öldü derse onu kılıcımla parçalarım” diye üzüntüsünü dile getirdi. Orada yıkanıp cenâze namazı kılındıktan sonra yine aynı odada defnedildi. Türbesi aynı yerdedir. Bu sırada Bilâl-i Habeşî ezân okumuştur.

PEYGAMBERİMİZ HAZRETİ MUHAMMED MUSTAF   (ALEYHİS-SALÂTÜ VES -SELÂM)’IN HAYÂTININ KRONOLOJİSİ

A-  MEKKE DÖNEMİ


569
n Rebîü’l-Evvel ayının 12’inci gecesinde (20 Nisan) Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) Mekke’de dünyayı şereflendirdi’[4]
n ANNESİNİN ADI: Âmine,
n BABASININ ADI:  Abdullah’tır.
n DEDESİNİ ADI: Abdulmuttalip’tir,
n AMCASININ ADI: Ebu Tâlip’tir.
v  PEYGAMBER EFENDİMİZ HZ. MUHAMMED (S.A.V.)’İN EN ÇOK BİLİNEN İSİMLERİ:
1-      Muhammed,
2-      Mustafâ,
3-      Ahmed,
4-      Mahmud (s.a.v.) isimleridir.
n Sütannesi Halîme’ye verildi.

574
n Sütannesi tarafından Mekke’ye getirilerek annesi Âmine’ye teslim edildi.

575
n Annesi Âmine’nin Ebvâ’da vefâtı üzerine dadısı Ümmü Eymen tarafından Mekke’ye getirilip dedesi Abdü’l-Müttalib’e teslim edildi.

577
n Dedesi Abdü’l-Müttalib’in vefâtıyla amcası Ebû Tâlib’e emânet edildi.

578
n Amcası Ebû Tâlib ile yaptığı Şam’a (Suriye) gitti. Burada Rahip Bahira Allâh Rasûlü’nün beklenen son peygamber olduğunu keşfetti. (Nübüvvet Mührü’ne bakarak.)

589
n [?]  Ficâr Savaşı’na katıldı.
n [?]  Hılfü’l-Fudûl Antlaşması’na (Fazîletliler Antlaşması) cemiyeti’ne iştirak etti. Ticârete başladı.

594
n Hz. Hatîce’ye âit ticâret kervanının başında Busrâ şehrine gitti. İkinci kez ticâret maksadıyla Şam’a (Suriye) gitti.
n Üç ay sonra, Hz. Hatîce vâlidemiz (annemiz) ile evlendi.

605
n Kureyş’in Ka’be’yi tâmiri sırasında Hacerü’l-Esved’in yerine konul­ması husûsunda hakemlik yaptı ve kabileler arasında çıkan anlaşmazlığı giderdi.

610
n 40 (kırk) yaşında iken Hira mağarasında Cebrâîl (a.s.) ilk vahyi getirdi. Bunlar Alak Sûresi’nin ilk beş âyetinin nüzûlü idi. (27 [?] Ramazan). Peygamber oldu.

613
n Safâ Tepesi’ne çıkıp, Allâh’ın emri üzere yakın akrabasına ilk açık tebliğini yaptı. (İslâm’a dâvet etti.) Yakın akrabasına ziyâfet verdi.

614
n Müşrikler; zayıf ve fakir olan ilk müslümanlara akıl almaz eziyet ve işkence etmeye başladı.

615
n Habeşistan’a ilk hicret başladı.

616
n Habeşistan’a ikinci hicret başladı.
n Hz. Hamza müslüman oldu.
n Hz. Ömer müslüman oldu;
n Dârü’l-Erkâm denilen evde (Erkâm -r.a.-ın evi) gizli yapılan dâvet artık açık olarak yapılmaya başladı. (Hz. Ömer’in müslüman olmasıyla berâber.)
n Hâşimoğulları ve Muttaliboğulları Hz. Peygamber’i korumak amacıyla Ebu Tâlib mahallesinde toplandı.
n  Müşrikler, Müslümanlara karşı sosyal ve ekonomik boykot uygulamaya başladı.

619
n Sosyal ve ekonomik boykot sona erdi.
n Hz. Peygamber’in oğlu Kâsım, ardından diğer oğlu Abdullah vefât etti.

620
n Ebû Tâlib öldü. Kısa bir süre sonra da Hz. Hatîce annemiz vefât etti. Bu yıla “Hüzün Yılı denilir.
n Hz. Peygamber (s.a.v.) İslâm’a dâvet için Taif denilen yere gitti. Orada Taifliler tarafından eziyet edilerek çok kötü karşılandı.

621
n İsrâ ve Mi’râc Mu’cizesi meydana geldi.
n Beş vakit namaz farz kılındı. (27 Receb).
n Birinci Akabe Biati, (Medîneli 12 (on iki) Müslüman Allâh Rasûlü-ne biat etti.)
n Hz. Peygamber, İslâmiyet’i öğretmesi için Mus’ab b. Umeyr’i Medîne’ye gönderdi. (Zû’l-Hıcce).

622
n İkinci Akabe Biati (Zû’l-Hıcce).

B-   MEDÎNE DÖNEMİ.


1/622
n Müslümanlar, ikinci Akabe Biatı’ndan sonra Medîne’ye hicret etmeye başladı. (Muharrem/Temmuz).
n Müşrikler, Dârü’n-Nedve’de toplanıp Hz. Peygamber’i öldürme­ye karar verdi. (26 Safer/9 Eylül).
n Hz. Peygamber, Ebû Bekir (r.a.)’le birlikte Mekk’den Medîne’ye hicret etti.
n Hz. Peygamber’in Ebû Bekir (r.a.)’le berâber Sevr Mağarası’­na sığınarak üç gün üç gece kaldı. (26 Safer/9 Eylül)
n Sevr Mağarası’ndan Medîne’ye doğru yola çıktılar. (1 Rebîü’l-Evvel/13 Eylül)
n Medîne yakınlarındaki Kubâ’ya vardı ve Kubâ Mescîdi’ni inşâ etti. (8 Rebîü’l-Evvel/20 Eylül)
n Hz. Peygamber’in Kubâ’dan ayrıldı.
n Rânûnâ Vâsdisi’nde ilk cum’a namazını kıldırdı.
n Aynı gün Medîne’ye ulaştı. Ebû Eyyûb el-Ensârî’nin evine yerleşti. (12 Rebîü’l-Evvel/24 Eylül)
n Mescîd-i Nebevî’nin inşâsına başlandı. (Rebîü’l-Evvel/Eylül)
n Ezân’ın teşrii. (Bilâl- Habeşî (r.a.) İlk Ezânı okudu.)

1/623
n Muhacirler’le Ensar arasında kardeşlik te’sîs edildi. (muâhât) (Receb/Ocak)
n Medîne Vesîkası tanzim edildi.
n Medîne Haremi’nin sınırları tesbit edildi. (Ramazan/Mart)
n Mescîd-i Nebevî’nin inşâsının tamamlandı. (Şevvâl/Nisan)

2/623
n Hz. Peygamber’in âşûrâ orucunu tuttu ve müslümanlara da tavsiye ettti. (10 Muharrem/l4Temmuz)

2/624

n Kıble, Kudüs’teki Mescîd-i Aksâ’dan Mekke’deki Mescîd-i Harâm’a (Ka’be) çevrildi. (Receb/Ocak)
n Benî Kaynuka Yahûdîleri üzerine gidildi ve onlar Medîne’den çıkarıldılar.
n Ramazan Orucu farz kılındı. (Şa’bân/Şubat)
n Teravih namazı kılınmaya başladı. (1 Ramazan/26 Şubat)
n Mekkeli Müşriklerle Bedir Savaşı yapıldı. (17 Ramazan/15 Mart)
n Hz. Peygamber’in kızı Rukıyye (r.anhâ) vefât etti. (Ramazan/Mart)
n Fıtır Sadakası (fitre) emredildi. (Ramazan/Mart)
n İlk Ramazan Bayram Namazı kılındı. (1 Şevvâl/27 Mart)
n Hz. Peygamber (s.a.v.) Hz. Âişe annemizle evlendi. (Şevvâl/Nisan)
n Hz. Ali ile Hz. Fâtıma’nın evlendi. (Zû’l-Ka’de/Mayıs veya Zû’l-Hıcce Haziran)
n İlk Kurban Bayramı Namazı kılındı. (10 Zû’l-Hıcce/3 Haziran)
n Cennetü’l-Bâkî mezarlık için tahsîs edildi. (Muhacirlerden Osman b. Maz’ûn’un vefâtı üzerine, Zû’l-Hıcce/Haziran)
n Zekât farz kılındı.

3/624
n Hz. Osman’ın Rasûl-i Ekrem’in kızı Ümmü Külsûm ile evlendi. (Rebîü’l-Evvel/Ağustos-Eylül)

3/625

n Hz. Hasan (r.a.) doğdu. (Şa’bân/Ocak-Şubat veya 15 Ramazan/1 Mart)
n Uhud Muharebesi yapıldı. (7 veya 11 Şevvâl/23 veya 27 Mart).

4/625
n Reci’ Vak’â-sı ve Bi’rimaûne vak’â-sı yaşandı. -Bu vak’â-lar Hz. Peygamberimizi çok üzmüştür.- (Safer/Temmuz)
n İçki harâm kılındı. (Rebîü’l-Evvel/Ağustos-Eylül)

4/626
n Benî Abs heyetinin Medîne’ye gelip müslüman olması.

n Hz. Hüseyin (r.a.) doğdu. (5 şa’bân/10 Ocak)

n Hz. Ali’nin annesi Fâtıma bint Esed vefât etti.

5/626
n Medîne’de ay tutuldu. Hz. Peygamber (s.a.v.) Husuf Namazı kıldırdı. (Cemâziye’l-Âhir/Kasım)

5/627
n İfk hâdisesi. (Hz. Âişe annemize iftirâ olayı)[5]
n Medîne’de nüfus sayımı yapıldı. (Şevvâl/Mart)
n Hendek (Ahzâb) Savaşı yapıldı. (Zû’l-Ka’de/Nisan)

6/628
n Medîne’de kuraklık yaşandı ve Hz. Peygamber yağmur duâsı yaptıı.
n Güneş tutuldu ve Hz. Peygamber Küsûf namazı kıldı. (Şevvâl sonu/Mart ortaları)
n Umre seferi yapıldı. (Zû’l-Ka’de/Mart)
n Hz. Peygamber (s.a.v.), annesi Âmine’nin Ebvâ’daki kabrini ziyâret etti.
n Hudeybiye’de Bey’atü’r-Rıdvân’ın yapıldı. (Kureyş’e elçi olarak gönderilen Hz. Osman’ın Mekke’de alıkonulması üzerine) (Zû’l-Ka’de/Mart-Nisan)
n Hudeybiye Antlaşması yapıldı. (Zû’l-Hıcce/Nisan)

7/628
n Hz. Peygamber (s.a.v.), Bizans ve Sâsâni İmparatorları başta olmak üzere civar ülke yöneticilerine ve kabîle reislerine elçiler ve İs­lâm’a dâvet mektupları gönderdi. (Muharrem/Mayıs)
n Habeş Necâşisi Ashame müslüman oldu.
n Mısır Mukavkısı’nın çeşitli hediyelerle birlikte Hz. Mâriye’yi Hz. Peygamber’e göndermesi.
n Hayber Savaşı yapıldı. (Muharrem-Safer/Mayıs-Haziran)
n Zeyneb bint Hâris, Hz. Peygamberimizi zehirleme teşebbüsünde bulundu.
n Hz. Peygamber’in sütannesi Süveybe vefât etti.

7/629
n Umretü’l-Kazâ (Yapılamayan Umre’nin kazâsı yapıldı, Zû’l-Ka’de/Mart)

8/629
n Hâlid b. Velîd, Amr b. Âs ve Osman b. Talhâ müslüman oldu. (1 Safer/31 Mayıs)
n Hz. Peygamberimizin kızı Hz. Zeyneb vefât etti. (Safer sonu/Haziran sonları)
n Mûte Savaşı yapıldı. (Bizanslılarla, Cemâziye’l-Evvel/Eylül)

8/630
n Hz. Peygamberimiz Mekke fethi için yola çıktı. (13 Ramazan/4 Ocak)
n Mekke-i Mükerreme fethedildi. (20 Ramazan/11 Ocak)
n Putlar kırılarak ortadan kaldırldı. (Hişâm b. Âs’ın Yelemlem tarafına, Hâlid b. Saîd’in Urene tarafı­na, Hâlid b. Velid’in Nahle’deki Uzzâ putunu, Sa’d b. Zeyd el-Eşhelî’nin Müşellel’deki Menât putunu, Amr b. Âs’ın Benî Hüzeyl’in Ruhât’taki Süvâ’ putunu, Tufeyl b. Amr ed-Devsî’nin Amr b. Hümeme’nin Zülkeffeyn putunu yıkmaya gönderilmesi, Ramazan/Ocak)
n Hz. Peygamber, yanlarından ayrıldıktan sonra ilk defâ süt kızkardeşi Şeymâ ile görüştü.
n Hz. Peygamberimiz Umre yaptı. (19 Zû’l-Ka’de/10 Mart)
n Hz. Peygamberimizin oğlu İbrâhîm’in doğdu. (Zû’l-Hıcce/Mart-Nisan)

9/630 
n Hz. Peygamberimiz bâzı şehir ve kabîlelere zekât âmilleri gönderdi. (Muharrem/Mayıs)
n Kabîleler heyetler hâlinde İslâm Dîni’ne girdi.
n Hz. Peygamberimiz, Habeş Necâşîsi Ashame’nin vefâtını haber verdi ve gıyabî cenâze namazını kıldırdı. (Receb/Ekim)
n Tebük Gazvesi yapıldı. (Receb/Ekim)
n Hz. Peygamberimizin, Tebük’ten Dıhye b. Halîfe’yle Bizans İmpara­toru Herakleios’a ikinci defâ İslâm’a dâvet mektubu gönder­di.
n Hz. Peygamberimizin kızı Ümmü Külsûm vefât etti.
n Kâ’b b. Züheyr (r.a.)’in müslüman oldu ve Hz. Peygamber (s.a.v.) hırka­sını ona hediye etti.
n Hz. Peygamberimiz münafıklara âit Mescîd-i Dırâr’ı yıktırdı.

9/631  
n Münafıkların reisi Abdullâh b. Übeyy öldü. (Zû’l-Ka’de/Şubat)
n Hacc İbâdeti farz kılındı.
n Hz. Ebû Bekir emîr-i hacc ta’yîn edildi. (Zû’l-Hıcce/Mart)
n Necran hıristiyanlarından bir heyet Medîne’ye geldi ve Hz. Peygamberimizle mübâhele yapmayı reddedip antlaşma yapıldı. (Zû’l-Hıcce/Nisan)

10/631
n Hz. Peygamberimiz, Kur’ân-ı Kerîm’i Hz. Cebrâîl’e iki defâ arzettii ve yirmi gün i’tikâf-ta kaldı. (Ramazan/Aralık)
n Müseylemetü’l-Kezzâb’ın peygamberlik iddiasında bulunması.

10/632
n Hz. Peygamberimizin oğlu İbrâhîm vefât etti. (29 Şevvâl/28 Ocak)
n Vedâ Hacc’ı için Hz. Peygamberimiz Medîne’den ayrıldı. (26 Zû’l-Ka’de/23 Şubat)
n Hz. Peygamberimiz Vedâ Hacc’ını yaptı.
n 114 Bin Sahâbe’nin katıldığı bu Haccında muhteşem ve meşhur olan, Vedâ Hutbesi’ni îrâd etti. (okudu) (9 Zû’l-Hıcce/7 Mart)
n Hz. Peygamberimiz, Vedâ tavâfı yaptı. (14 Zû’l-Hıcce/12 Mart Perşembe)

11/632
n Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) şiddetli baş ağrısı ve hummaya yakalandı. (27 Safer/24 Mayıs-Pazar)
n Peygamberlik iddiasında bulunan Esved el-Ansî öldürüldü. (8 Rebîü’l-Evvel/3 Haziran)
n Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) 63 yaşında, Rahmet-i Rahmân’a kavuştu. (vefât etti) (13 Rebîü’l-Evvel/8 Haziran Pazartesi)
n Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) defnedildi. (14 Rebîü’l-Evvel/9 Haziran Salı)[6]

VEDÂ HACCI’NIN TÂRİHÇESİ

Hz. Peygamber (Aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm) Efendimiz’in Vedâ Haccı’nın târihçesi (Vakidî Anlatımı): ( 22 Şubat–27 Mart 632)
(1)                 
25 Zû’l-Ka’de, Cumartesi:  
n Hz. Peygamber, Medîne’den çıkıp, 9 km. mesafedeki Zu’1-Huleyfe’de kılınan öğle namazı sonrası ihrama girdi ve oradan hareket edip Beydâ’da telbiye getirdi.[7]
(2)                 
26 Zû’l-Ka’de Pazar:           
n 41 km. mesafedeki Melel’de sabahlayıp, es-Seyyâle Tepesi’ne vardı, akşam yemeğini yeyip, akşam ve yatsı namazlarını burada kıldı.
(3)                 
27 Zû’l-Ka’de, Pazartesi:      
n Sabah namazını 71 km. mesafedeki Irku’z-Zabye’de kıldı. Sonra 3 km. ileride ki Ravhâ’ya vardı. Oradan Munsaraf’a geçip, ikindi, akşam ve yatsı namazlarını kılıp, akşam yemeğini burada yedi.
(4)                 
28 Zû’l-Ka’de, Salı:            
n Sabah namazını 110 km. mesafedeki el-Esâye’de kılıp 3 km. ilerideki Arc’a vardı. Lahyey Cemel’e varınca ihramlı olduğu halde başının ortasından hacamat yaptırdı.
(5)                 
29 Zû’l-Ka’de, Çarşamba:     
n Sukyâ’ya ulaştı.
(6)                 
1 Zû’l-Hıcce, Perşembe:          
n Sabahleyin Medîne’ye 190 km. uzaklıktaki Ebvâ’ya vardı.
(7)                 
2 Zû’l-Hıcce, Cum’a:            
n Cuhfe’ye ulaştı. Cuhfe’de ihrama girilen mescidde namaz kıldı.
(8)                 
3 Zû’l-Hıcce, Cumartesi:               
n Kudeyd’e vardı, Muşellel Mescidinde namaz kıldı.
(9)                 
4 Zû’l-Hıcce, Pazar:             
n Mekke’ye 80 km. mesafedeki Usfan’a, oradan da Ğamîm’e vardı.
(10)             
5 Zû’l-Hıcce, Pazartesi:             
n Günbatımında Mekke’ye 22 km. mesafedeki Merru’z-Zehrân’a vardı, Seniyyeteyn ile Kudâ arasında geceyi geçirdi.
(11)             
6 Zû’l-Hıcce, Salı:                    
n Sabahleyin gusledip Kasvâ adlı devesi üzerinde Kudâ’dan Ebtah’a gelip, Mekke’ye üst tarafından girdi ve bu mübârek yolculuğu Benî Şeybe kapısından girdiği Kâbe-i Muazzama’da sona ermiş oldu. İçerisine de girdiği Kâbe’yi tavaf edip, Safâ ve Merve arasında sa’y etti. Mekke’deki evlerde kalınayıp çadırını Ebtah’a kurdurdu (ve diğer müslümanlarla birlikte kalınayı tercih etli). (Vâkıdî, Meğâzî, III. 1090-1097).
(12)             
7 Zû’l-hıcce Çarşamba:         
n Mekke’de kaldı, öğleden sonra insanlara hitâb etti.
(13)             
8 Zû’l-hıcce Perşembe:        
n Mina’ya gidip orada konakladı. (Terviye günü)
(14)             
9 Zû’l-Hıcce Cum’a:                
n Güneşin doğuşundan sonra Arafat’a hareket etti, Gurub zamânına kadar kaldıktan sonra Arafat’tan döndü.
(15)             
10 Zû’l-hıcce Cumartesi:     
n (Kurban Bayramı’nın ilk günü) Akabe’de cemreleri attıktan sonra Minâ’ya döndü, ihram içinde olduğu halde birtakım hutbeler (Vedâ Hutbeleri) îrâd etti, kurban kesti, saçlarını kısalttı ve ihramdan çıktı, sonra Mekke’ye giderek ziyâret tavafını yaptı, buradan Mina’ya döndü ve öğle namazını kıldı.
(16)             
11, 12 ve 13 Zû’l-Hıcce, Pazar, P.Tesi ve Salı:
n Mina’da kaldı.
(17)             
14 Zû’l-Hıcce Çarşamba:       
n Seher vakti Mekke’ye girdi, vedâ tavafını yaptı, sabah namazı ve güneşin tulû’ndan sonra Mekke’den ayrıldı, Medîne’ye yöneldi.
(18)             
15, 16 ve 17 Zû’l-hıcce.
Perşembe, Cum’â ve Cumartesi:  

n Yola devam etti.
(19)             
18 Zû’l-Hıcce, Pazar:              
n Cuhfe’den üç mil mesafedeki Hum ırmağı yanında konakladı.
(20)             
19 Zû’l-Hıcce, Pazartesi:               
n Yola devam etti.
(21)             
20 Zû’l-Hıcce, Salı:                  
n Zu’1-Huleyfe’ye vardı, burada geceledi.
(22)             
21 Zû’l-Hıcce, Çarşamba:       
n Muarres yolundan Medîne’ye girdi. (8. gün)[8]

۱-  -و-فَاجْعَلْ قِرَاىَ شَفَاعَةٍ ل۪ى ف۪ى غَدٍ ﴿﴾ فَعَسٰى أَرٰى فِى الْحَشْرِتَحْتَ لِوَاكَا

 ۲-  صَلّٰى عَلَيْكَ اللّٰهُ يَا عَلَمَ الْهُدٰى ﴿﴾ مَا حَنَّ مُشْتَاقٌ إِلٰى مَثْوَاكَا

 ۳-  وَعَلٰى صَحَابَتِكَ الْكِرَامِ جَم۪يعِهِمْ ﴿﴾ وَالتَّابِع۪ينَ وَكُلِّ مَنْ وَالَاكَا.

1-      Bana ikrâmın yarın şefaatin olsun.

Umarım ki sancağının altında haşr olurum.

2-      Ey hidâyet rehberi; âşıklar merkadine[9] özlem duydukça,

Allâh-ü te’âlâ’nın salât ve selâmı üzerine olsun!

3-      Allâh-ü te’âlâ’nın salât ve selâmı bütün eshâb-ı kirâm’ın,

Tâbiîn’in onlara yardım edenlerin hepsinin üzerine olsun.[10]


۱- صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى سَيِّدِنَا وَ مَوْلٰينَا مُحَمَّدٍ وَ عَلٰٓى أٰلِه۪ وَ  صَحْبِه۪ وَ سَلَّمَ.

۲- أَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ  وَ أَزْوَاجِه۪ وَ ذُ رِّيَّتِه۪ . كَمَا صَلَّيْتَ              عَلٰي سَيِّدِنَآ إِبْرٰه۪يمَ  وَبَارِكْ عَلَي سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ  وَ أَزْواَجِه۪ وَ ذُرِّيَّتِه۪  كَمَا بَارَكْتَ عَلٰٓى أٰلِ  سَيِّدِنَآ إِبْرٰه۪يمَ  إِنَّكَ حَم۪يدٌ مَج۪يدٌ.

1-      Alâh-ü Teâlâ efendimiz ve sâhibimiz Muhammed’e onun âl-i ve ashâbına salât ve selâm eylesin.

2-      Allâhım! Efendimiz İbrâhîm’e salât ettiğin gibi efendimiz Muhammed’e onun zevcelerine ve zürriyetine de salât eyle. Allâhım! Efendimiz İbrâhîm’e bereket ihsân ettiğin gibi efendimiz Muhammed’e onun zevcelerine ve zürriyetine de bereket ihsân eyle. Şüphesiz sen methedilmeye lâyık azâmet ve şeref sâhibisin. (sen her türlü övgüye lâyıksın. Yûcelik ve şeref de senin elindedir.)

Şaban GÜNBEY, Tulumpınar Köyü Yuk. Mh. Câmii İmâm-Hatibi

[1] Peygambere Allâh-ü Teâlâ’nın salât etmesi, rahmet etmesi; meleklerin salât etmesi, şânının yüceltilmesini dilemeleri; mü’minlerin salât etmesi ise, duâ etmeleri anlamını ifâde eder.
[2] Ahzâb Sûresi, 33/56.
[3] Refîk-i Â'lâ: Cennet'in yüksek makâmında bulunan peygamberler meclisidir.
[4] Kaynaklarda hicretten önceki bâzı olaylar Hz. Peygamber’in yaşına göre târihlendirildiğinden, bu olaylarla ilgili mîlâdî târihlerin de esâs alınan doğum yılına göre değişebileceği dikkate alınmalıdır.
[5] وَعَآئِشَةُ، بَعْدَ خَد۪يجَةَ الْكُبْرٰى أَفْضَلُ نِسَآءِ الْعَالَم۪ينَ وَأُمُّ الْمُؤْمِن۪ينَ وَمُطَهَّرَةٌ مِنَ الزِّنَا بَر۪يئَةٌ عَمَّا قَالَتِ الرَّوَا فِضُ ف۪يهَا فَمَنْ شَهِدَ عَلَيْهَا الزِّنَا فَهُوَ وَلَدُ الزِّنَا.

--- “Hz. Âişe (r.anhâ), Hz. Hadîce (r.anhâ)’den sonra; Kadınların en fazîletlisi, Mü’minlerin annesi, zinâdan uzak, Râfizîlerin iftirâ ve iddiâlarından berî (tertemiz) dir. Kim ona zinâ isnâdında bulunursa, kendisi zinâ mahsûlüdür.” EL- VASIYYE (TEVHÎD)
İmâm-ı A’zam Ebû Hanîfe (rh.a)’nin “EL-VASIYYE” tercümesinden.
[6]TDV İslâm Ansiklopedisi, 30/479-481. (Kısaltılarak alınmıştır.)
[7] Başka bir rivâyete göre ise, Zu’l-Huleyfe’ye öğleyin vardı, ashâbının toparlanması için geceyi orada geçirdi, ihrama ertesi gün öğleyin girdi. Zû’l-Huleyfe mescîdinde  öyle namazını kıldı, iki rekat daha kıldı ve kurbanlarına nişan taktı, devesine binip Beydâ’ya varınca ihrama girdi. (Vâkıdî, Meğâzî, III. 1089-1090).
[8] HACCI ANLAMAK, S: 95-96, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları/626, Cep Kitapları/70, 2004/ANKARA
[9] Mekad: Uyku yeri. Yatacak yer. Mezar, kabir.
[10] EL-KASÎDETÜ’N-NU’MÂNİYYE, İmâm-ı A’zam Ebû Hanîfe (rh.a).

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder